قرمزگرایی: تفاوت بین نسخه‌ها
هانيه اميري (بحث | مشارکت‌ها) جز (جایگزینی متن - 'ستارهای' به 'ستاره ای') |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | <p style="text-align: justify; ">در اخترشناسی ، وقتی جسمی از محل رصد (و مشاهده) دور می شود ، در طیف نوری آن انتقال سرخ پدید می آید . انتقال به سرخ ، نوعی اثر دوپلر است که به افتخار فیزیک دان اتریشی ، کریستیان یوهان دوپلر (1803-1853) نام گذاری شده است . اصل دوپلر بیانگر آن است که هرگاه منبع نور (یا صوت) از نقطه ی (مشاهده ی) معینی دور شود ، طول موج (یا فاصله ی بین دو قله ی موج) آن بلندتر خواهد شد . برعکس ، هرگاه جسمی که نور یا صوت تولید می کند به سمت آن نقطه حرکت کند ، طول موج آن کوتاه تر خواهد شد . [[پرونده:H4040139-Austrian physicist, Christian Doppler-SPL.jpg|قاب|کریستیان یوهان دوپلر]]</p><p style="text-align: justify; "> | + | <p style="text-align: justify; ">در اخترشناسی ، وقتی جسمی از محل رصد (و مشاهده) دور می شود ، در [[طیف]] نوری آن انتقال سرخ پدید می آید . انتقال به سرخ ، نوعی [[اثر دوپلر]] است که به افتخار فیزیک دان اتریشی ، کریستیان یوهان دوپلر (1803-1853) نام گذاری شده است . اصل دوپلر بیانگر آن است که هرگاه منبع [[نور]] (یا صوت) از نقطه ی (مشاهده ی) معینی دور شود ، [[طول موج]] (یا فاصله ی بین دو قله ی موج) آن بلندتر خواهد شد . برعکس ، هرگاه جسمی که [[نور]] یا صوت تولید می کند به سمت آن نقطه حرکت کند ، [[طول موج]] آن کوتاه تر خواهد شد . [[پرونده:H4040139-Austrian physicist, Christian Doppler-SPL.jpg|قاب|کریستیان یوهان دوپلر]]</p><p style="text-align: justify; "> |
| − | در مورد نور ، طول موج های بلندتر به طرف انتهای سرخ طیف رنگ ها گسترش می یابند ، حال آنکه طول موج های کوتاه تر در سمت انتهای آبی جای می گیرند . کوتاه تر شدن طول موج های جسم در حال نزدیک شدن را انتقال به آبی می نامند . </p><p style="text-align: justify; ">نخستین اخترشناسی که در سال 1912 انتقال دوپلری جسمی را در فضا مشاهده کرد ، وستو ملوین اسلایفر | + | در مورد [[نور]] ، [[طول موج]] های بلندتر به طرف انتهای سرخ [[طیف]] رنگ ها گسترش می یابند ، حال آنکه [[طول موج]] های کوتاه تر در سمت انتهای آبی جای می گیرند . کوتاه تر شدن [[طول موج]] های جسم در حال نزدیک شدن را انتقال به آبی می نامند . </p><p style="text-align: justify; ">نخستین اخترشناسی که در سال 1912 انتقال دوپلری جسمی را در [[فضا]] مشاهده کرد ، وستو ملوین اسلایفر آمریکایی (1875-1969) بود . موضوع مورد نظر وی [[M31|کهکشان امرأة المسلسله]] (زن با زنجیر) بود که تا پیش از آن زمان تصور می شد [[سحابی]] ، یا ابری از غبار و [[گاز]] ، باشد . (تا آن زمان نمی دانستند که فراتر از راه شیری هم کهکشان هایی وجود دارد .) اسلایفر کشف کرد که طیف زن با زنجیر به سمت آبی انتقال یافته است ، و این بدان معنی بود که [[کهکشان]] مورد نظر در حال نزدیک شدن به [[زمین]] است . </p><p style="text-align: justify; ">دو سال بعد ، اسلایفر [[طیف]] چهارده [[سحابی]] مارپیچی دیگر را تجزیه و تحلیل کرد و دریافت که تنها دو تا از آنها انتقال به آبی دارند ، در حالی که دوازده تای دیگر انتقال به سرخ نشان می دهند . انتقال به سرخی که وی در برخی از مارپیچی ها مشاهده کرد ، حاکی از آن بود که آنها با سرعت های فوق العاده زیادی حرکت می کنند .</p> |
نسخهٔ ۱۵ مارس ۲۰۱۳، ساعت ۱۳:۰۵
در اخترشناسی ، وقتی جسمی از محل رصد (و مشاهده) دور می شود ، در طیف نوری آن انتقال سرخ پدید می آید . انتقال به سرخ ، نوعی اثر دوپلر است که به افتخار فیزیک دان اتریشی ، کریستیان یوهان دوپلر (1803-1853) نام گذاری شده است . اصل دوپلر بیانگر آن است که هرگاه منبع نور (یا صوت) از نقطه ی (مشاهده ی) معینی دور شود ، طول موج (یا فاصله ی بین دو قله ی موج) آن بلندتر خواهد شد . برعکس ، هرگاه جسمی که نور یا صوت تولید می کند به سمت آن نقطه حرکت کند ، طول موج آن کوتاه تر خواهد شد .
در مورد نور ، طول موج های بلندتر به طرف انتهای سرخ طیف رنگ ها گسترش می یابند ، حال آنکه طول موج های کوتاه تر در سمت انتهای آبی جای می گیرند . کوتاه تر شدن طول موج های جسم در حال نزدیک شدن را انتقال به آبی می نامند .
نخستین اخترشناسی که در سال 1912 انتقال دوپلری جسمی را در فضا مشاهده کرد ، وستو ملوین اسلایفر آمریکایی (1875-1969) بود . موضوع مورد نظر وی کهکشان امرأة المسلسله (زن با زنجیر) بود که تا پیش از آن زمان تصور می شد سحابی ، یا ابری از غبار و گاز ، باشد . (تا آن زمان نمی دانستند که فراتر از راه شیری هم کهکشان هایی وجود دارد .) اسلایفر کشف کرد که طیف زن با زنجیر به سمت آبی انتقال یافته است ، و این بدان معنی بود که کهکشان مورد نظر در حال نزدیک شدن به زمین است .
دو سال بعد ، اسلایفر طیف چهارده سحابی مارپیچی دیگر را تجزیه و تحلیل کرد و دریافت که تنها دو تا از آنها انتقال به آبی دارند ، در حالی که دوازده تای دیگر انتقال به سرخ نشان می دهند . انتقال به سرخی که وی در برخی از مارپیچی ها مشاهده کرد ، حاکی از آن بود که آنها با سرعت های فوق العاده زیادی حرکت می کنند .
جستاره ای دیگر
منابع
دانشنامه همگانی نجوم / بنیاد دانشنامه ی بزرگ فارسی
