مختصات استوایی: تفاوت بین نسخه‌ها
هانيه اميري (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ي' به 'ی') |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | یكی از معایب سیستم مختصات افقی این است كه مختصات هر[[ ستاره]] در این سیستم به طور روزانه و دائم در تغییر است و اگر از هر نقطه به نقطه دیگری نیز برویم باز هم امكان تغییر وجود دارد، ولی در سیستم مختصات استوایی چنین كمبودهایی نیست. برای توضیح بیشتر در مورد سیستم استوایی ابتدا صفحه استوای زمین را به حدی امتداد می‌دهیم تا كره سماوی را در "استوای سماوی" قطع كند. محور فرضی كه كره زمین به دور آن می‌چرخد بر این صفحه عمود است و كره سماوی را در قطب شمال و جنوب عالم قطع می‌كند. در این سیستم، می‌توانیم مختصات دائمی‌تری را مشابه مختصات جغرافیایی برای زمین داشته باشیم. | |
[[پرونده:15485 1.jpg||وسط|قاب]] | [[پرونده:15485 1.jpg||وسط|قاب]] | ||
| سطر ۱۲: | سطر ۱۲: | ||
== میل == | == میل == | ||
| − | + | اولین كمیت از این مختصات بر اساس فاصله [[ستاره]] تا استوای سماوی در جهت شمال یا جنوب با شروع صفر درجه در استوای سماوی و 90 درجه در قطب سماوی محاسبه می‌شود كه این كمیت را میل (d) می‌نامند. البته اگر میل به سمت شمال باشد با علامت مثبت و به جهت جنوب با علامت منفی نشان داده می‌شود. [[دایره عظیمه]]ای كه از ستاره مورد نظر عمود بر استوا عبور كند "دایره میل" خوانده می‌شود. | |
| سطر ۳۷: | سطر ۳۷: | ||
بعد یک [[ستاره]] نشان دهنده فاصله زاویه ای آن از نقطه [[اعتدال بهاری]] است که در واقع این نقطه قراردادی بین ستاره شناسان است درست مانند گرینویچ. | بعد یک [[ستاره]] نشان دهنده فاصله زاویه ای آن از نقطه [[اعتدال بهاری]] است که در واقع این نقطه قراردادی بین ستاره شناسان است درست مانند گرینویچ. | ||
| − | + | باید توجه داشت كه صفر طول‌ها در اینجا نقطه[[ اعتدال بهاری]] به نام نقطه "حمل" یا گاما (g) است كه در واقع یكی از دو نقطه تلاقی استوای سماوی با مدار ظاهری حركت [[خورشید]] با [[دایرة البروج]] است. | |
| − | ''' | + | '''وقتی كه خورشید به این نقطه می‌رسد بهار آغاز می‌شود.''' |
بعد را با a نشان میدهند . بعد ستارگان را مانند طول جغرافیایی به دوصورت بیان میکنند یکی به صورت زاویه و روش دیگر به صورت ساعت . | بعد را با a نشان میدهند . بعد ستارگان را مانند طول جغرافیایی به دوصورت بیان میکنند یکی به صورت زاویه و روش دیگر به صورت ساعت . | ||
نسخهٔ ۱ سپتامبر ۲۰۱۲، ساعت ۲۳:۱۹
یكی از معایب سیستم مختصات افقی این است كه مختصات هرستاره در این سیستم به طور روزانه و دائم در تغییر است و اگر از هر نقطه به نقطه دیگری نیز برویم باز هم امكان تغییر وجود دارد، ولی در سیستم مختصات استوایی چنین كمبودهایی نیست. برای توضیح بیشتر در مورد سیستم استوایی ابتدا صفحه استوای زمین را به حدی امتداد می‌دهیم تا كره سماوی را در "استوای سماوی" قطع كند. محور فرضی كه كره زمین به دور آن می‌چرخد بر این صفحه عمود است و كره سماوی را در قطب شمال و جنوب عالم قطع می‌كند. در این سیستم، می‌توانیم مختصات دائمی‌تری را مشابه مختصات جغرافیایی برای زمین داشته باشیم.
محتویات
کمیت ها
در مختصات استوایی رو کمیت موجود است :
1. میل
2.بعد
میل
اولین كمیت از این مختصات بر اساس فاصله ستاره تا استوای سماوی در جهت شمال یا جنوب با شروع صفر درجه در استوای سماوی و 90 درجه در قطب سماوی محاسبه می‌شود كه این كمیت را میل (d) می‌نامند. البته اگر میل به سمت شمال باشد با علامت مثبت و به جهت جنوب با علامت منفی نشان داده می‌شود. دایره عظیمه‌ای كه از ستاره مورد نظر عمود بر استوا عبور كند "دایره میل" خوانده می‌شود.
بعد
بعد یک ستاره نشان دهنده فاصله زاویه ای آن از نقطه اعتدال بهاری است که در واقع این نقطه قراردادی بین ستاره شناسان است درست مانند گرینویچ.
باید توجه داشت كه صفر طول‌ها در اینجا نقطهاعتدال بهاری به نام نقطه "حمل" یا گاما (g) است كه در واقع یكی از دو نقطه تلاقی استوای سماوی با مدار ظاهری حركت خورشید با دایرة البروج است. وقتی كه خورشید به این نقطه می‌رسد بهار آغاز می‌شود.
بعد را با a نشان میدهند . بعد ستارگان را مانند طول جغرافیایی به دوصورت بیان میکنند یکی به صورت زاویه و روش دیگر به صورت ساعت .
زاویه اگر بعد به صورت زاویه بیان شود بازه آن بین 0 تا 360 درجه خواهد بود
ساعت اگر بعد را بر حسب ساعت بیان کنیم بازه آن بین 0 تا 24 خواهد بود که هر 15 درجه معادل 1 ساعت خواهد بود.
نکات مهم
1.بعد برای میل مثبت و منفی 90 درجه (قطبین سماوی ) معنا نخواهد داشت .
2.هر چه فدر به سمت شرق برویم بعد منفی و همین طور طول جغرافیایی افزایش میابد .
3.برای یافتن بعد فاصله پای هر نقطه را از نقطه اعتدال بهاری رو استوای آسمان محاسبه میکنیم .
منابع
کتاب الفبای المپیاد نجوم و اختر فیزیک
en.wikipedia.org
کتاب نجوم کروی نوشته ی و. اسمارت
