نجوم کروی
نجوم کروی[ویرایش]
نجوم کروی(=نجوم موقعیتی)ازقدیمی ترین شاخه‌های علم نجوم که برای تعیین موقعیت اجرام بر روی کره سماوی مورد استفاده قرار می‌گیرد، همان طور که در یک تاریخ، زمان و جای مشخص روی زمین دیده شده‌است. هدف از ان کمک کردن به روش های هندسه کروی و سنجش‌ها دراخترسنجی است که درمذاهب و علم نجوم کاربرد دارد . عوامل مؤثردرنجوم کروی سیستم‌ها و زمان است. مختصات اجرام در آسمان با سیستم مختصات استوایی فهرست بندی می‌شوند که بر روی تصویر استوای زمین روی کره ی آسمان پایه گذاری شده‌اند. مکان یک شیء در این سیستم با اصطلاحات بعد(آلفا)و میل(دلتا) داده شده‌است. عرض جغرافیایی و موقعیت زمانی،می‌توانند برای رسیدن به مکان یک شی در سیستم مختصات عمودی، شامل سمت و ارتفاع استفاده شوند.
بااستفاده از نجوم کروی مختصات اجرام آسمانی مثل ستارگان و کهکشان ها فهرست بندی می‌شود.که باتوجه به تغییرات مکانی که در یک سال رخ می‌دهد جدول های تجدید نظر جبران می‌شود. برای تعیین مکان خورشید و سیارات، از نقشه‌های مخصوصی استفاده می‌شودکه مکان‌های این اجرام را در کره ی آسمان در یک تاریخ و زمان مشخص به ما می‌دهد و قابلیت تبدیل شدن به مختصاتهای مناسب را دارد. چشم غیر مسلح بشر می‌تواند ۶۰۰۰ ستاره را ببیند. که تقریباً نیمی ازاین تعداددر هر زمانی زیر خط افق قرار دارند،در جدول های مدرن ستارگان، کرهٔ آسمان به ۸۸ صورت فلکی تقسیم شده‌است. هر ستاره ای در یک صورت فلکی قرار دارد. صورفلکی برای هدایت کردن هستند. ستاره قطبی برای یک بیننده که در نیم کرهٔ شمالی قرار دارد نزدیک شمال اوست. این ستاره همیشه در موقعیتی نزدیک بالای قطب شمال قرار دارد.
