هم ارزی جرم-انرژی: تفاوت بین نسخه‌ها

از ویکی نجوم
پرش به: ناوبری، جستجو
(صفحه‌ای جدید حاوی '{{تکمیلی}} انیشتین نه تنها فضا و زمان، بلکه جرم و انرژی را نیز به هم مرتبط ساخت. قط...' ایجاد کرد)
 
جز (جایگزینی متن - 'می توان' به 'می‌توان')
 
(۳ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
{{تکمیلی}}
+
{{تکمیلی}}  
انیشتین نه تنها فضا و زمان، بلکه جرم و انرژی را نیز به هم مرتبط ساخت. قطعه ای از ماده، حتی در حال سکون که با هیچ چیز دیگر برهم کنش ندارد، دارای انرژی هستی است. این انرژی را انرژی سکون می نامند.انشتین نتیجه گرفت که تولید جرم به انرژی نیاز دارد و هنگام نابودی جرم، انرژی آزاد می شود. مقدار انرژی E مربوط به جرمm مشهورترین معادله قرن بیستم است:
+
[[%D8%A2%D9%84%D8%A8%D8%B1%D8%AA%20%D8%A7%DB%8C%D9%86%D8%B4%D8%AA%DB%8C%D9%86|انیشتین]] نه تنها فضا و [[%D8%B2%D9%85%D8%A7%D9%86|زمان]]، بلکه [[%D8%AC%D8%B1%D9%85|جرم]] و [[%D8%A7%D9%86%D8%B1%DA%98%DB%8C|انرژی]] را نیز به هم مرتبط ساخت. قطعه ای از ماده، حتی در حال سکون که با هیچ چیز دیگر برهم کنش ندارد، دارای انرژی هستی است. این انرژی را '''انرژی سکون''' می نامند.انشتین نتیجه گرفت که تولید جرم به انرژی نیاز دارد و هنگام نابودی [[%D8%AC%D8%B1%D9%85|جرم]]، انرژی آزاد می شود. مقدار انرژی E مربوط به جرمm مشهورترین معادله قرن بیستم است:
  
[[پرونده:Ham_arzi.gif|وسط]]
+
[[File:Ham arzi.gif|center|alt=Ham arzi.gif]]
  
 +
<br/>[[File:Ham arzi2.gif|RTENOTITLE]]ضریب تبدیل یکاهای انرژی به یکاهای جرم است.به علت اندازه بزرگ c، جرم اندک نظیر مقدار زیادی انرژی است.
  
[[پرونده:Ham_arzi2.gif]]ضریب تبدیل یکاهای انرژی به یکاهای جرم است.به علت اندازه بزرگ c، جرم اندک نظیر مقدار زیادی انرژی است.
+
با توجه به هم ارزی جرم-انرژی انشتین، [[File:Ham arzi.gif|RTENOTITLE]]، جرم را می‌توان انرژی منجمد در نظر گرفت.[[%D8%AC%D8%B1%D9%85|جرم]] مثل یک باتری انبارشی درجه یک است . جرم، مقادیر بسیار زیادی، انرژی ذخیره می کند که این انرژی می‌تواند هنگام کاهش جرم آزاد شود. اگر قرار بود 238 آجر را روی هم تلنبار کنید، جرم آن برابر مجموع جرم تک تک آجرها می شد.در سطح هسته ای، وضعیت فرق می کند.جرم هسته صرفا جرم تک تک نوکلئون های تشکیل دهنده آن نیست. کاری را در نظر بگیرید که برای جدا کردن نوکلئون از هسته [[%D8%A7%D8%AA%D9%85|اتم]] لازم است.
  
با توجه به هم ارزی جرم-انرژی انشتین، [[پرونده:Ham_arzi.gif]]، جرم را می توان انرژی منجمد در نظر گرفت.جرم مثل یک باتری انبارشی درجه یک است . جرم، مقادیر بسیار زیادی، انرژی ذخیره می کند که این انرژی می تواند هنگام کاهش جرم آزاد شود. اگر قرار بود 238 آجر را روی هم تلنبار کنید، جرم آن برابر مجموع جرم تک تک آجرها می شد.در سطح هسته ای، وضعیت فرق می کند.جرم هسته صرفا جرم تک تک نوکلئون های تشکیل دهنده آن نیست. کاری را در نظر بگیرید که برای جدا کردن نوکلئون از هسته اتم لازم است.
+
کار که روشی برای انتقال انرژی است، از حاصل ضرب [[%D9%86%DB%8C%D8%B1%D9%88|نیرو]] در فاصله بدست می آید.فرض کنید بتوان وارد هسته<sup>238</sup>U شد و با نیرویی بیش از [[%D9%86%DB%8C%D8%B1%D9%88|نیرو]]ی جاذبه ای هسته ای، نوکلئونی را از آن جدا ساخت. این عمل به کار بسیار زیادی نیاز دارد. سپس این فرایند را تکرار کنید تا 238 نوکلئون ساکن و کاملا جدا از هم بدست آید. کاری که انجام داده اید چه شده است؟ شما کار خود را با هسته ای ساکن و حاوی 238 ذره آغاز کردید و به 238 ذره ساکن رسیدید. کار انجام شده باید در جایی به صورت [[%D8%A7%D9%86%D8%B1%DA%98%DB%8C|انرژی]] اضافی نمایان شود. این کار به صورت انرژی جرم ظاهر می شود. مجموع جرم نوکلئون های جدا شده بیش از جرم هسته اولیه است، و جرم اضافی ضرب در مربع [[%D8%B3%D8%B1%D8%B9%D8%AA%20%D9%86%D9%88%D8%B1|سرعت نور]]، درست برابر انرژی ورودی شما می شود: [[File:Hamarzi3.gif|RTENOTITLE]]
  
کار که روشی برای انتقال انرژی است، از حاصل ضرب نیرو در فاصله بدست می آید.فرض کنید بتوان وارد هسته238U شد و با نیرویی بیش از نیروی جاذبه ای هسته ای، نوکلئونی را از آن جدا ساخت. این عمل به کار بسیار زیادی نیاز دارد. سپس این فرایند را تکرار کنید تا 238 نوکلئون ساکن و کاملا جدا از هم بدست آید. کاری که انجام داده اید چه شده است؟ شما کار خود را با هسته ای ساکن و حاوی 238 ذره آغاز کردید و به 238 ذره ساکن رسیدید. کار انجام شده باید در جایی به صورت انرژی اضافی نمایان شود. این کار به صورت انرژی جرم ظاهر می شود. مجموع جرم نوکلئون های جدا شده بیش از جرم هسته اولیه است، و جرم اضافی ضرب در مربع سرعت نور، درست برابر انرژی ورودی شما می شود:
+
یک راه تفسیر این تغییر جرم آن است که بگوییم متوسط جرم هر نوکلئون درون هسته کمتر از نوکلئون بیرون آن است. کمتر بودن این جرم به نوع هسته بستگی دارد.اختلاف جرم تابع "انرژی بستگی" هسته است.برای اورانیوم، اختلاف جرم حدود 0.7 درصد،یا 7هزارم است.کاهش 0.7 درصدی جرم نوکلئون در اتم اورانیوم انرژی بستگی هسته- یعنی مقدار کار لازم برای جدا کردن اجزای آن – را نشان می دهد.<ref> فیزیک مفهومی/ پل جی.هیوئیت / مترجم منیژه رهبر / انتشارات فاطمی </ref>
[[پرونده:Hamarzi3.gif]]
 
  
یک راه تفسیر این تغییر جرم آن است که بگوییم متوسط جرم هر نوکلئون درون هسته کمتر از نوکلئون بیرون آن است. کمتر بودن این جرم به نوع هسته بستگی دارد.اختلاف جرم تابع "انرژی بستگی" هسته است.برای اورانیوم، اختلاف جرم حدود 0.7 درصد،یا 7هزارم است.کاهش 0.7 درصدی جرم نوکلئون در اتم اورانیوم انرژی بستگی هسته- یعنی مقدار کار لازم برای جدا کردن اجزای آن – را نشان می دهد.
+
<br/>
  
[[رده:فیزیک]]
+
== منبع ==
 +
 
 +
<references />
 +
 
 +
[[Category:فیزیک]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ ژانویهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۱۵:۳۲

این نوشتار خرد توسط مؤلف آن تکمیل می‌شود . لطفا شکیبا باشید . 


انیشتین نه تنها فضا و زمان، بلکه جرم و انرژی را نیز به هم مرتبط ساخت. قطعه ای از ماده، حتی در حال سکون که با هیچ چیز دیگر برهم کنش ندارد، دارای انرژی هستی است. این انرژی را انرژی سکون می نامند.انشتین نتیجه گرفت که تولید جرم به انرژی نیاز دارد و هنگام نابودی جرم، انرژی آزاد می شود. مقدار انرژی E مربوط به جرمm مشهورترین معادله قرن بیستم است:

Ham arzi.gif


RTENOTITLEضریب تبدیل یکاهای انرژی به یکاهای جرم است.به علت اندازه بزرگ c، جرم اندک نظیر مقدار زیادی انرژی است.

با توجه به هم ارزی جرم-انرژی انشتین، RTENOTITLE، جرم را می‌توان انرژی منجمد در نظر گرفت.جرم مثل یک باتری انبارشی درجه یک است . جرم، مقادیر بسیار زیادی، انرژی ذخیره می کند که این انرژی می‌تواند هنگام کاهش جرم آزاد شود. اگر قرار بود 238 آجر را روی هم تلنبار کنید، جرم آن برابر مجموع جرم تک تک آجرها می شد.در سطح هسته ای، وضعیت فرق می کند.جرم هسته صرفا جرم تک تک نوکلئون های تشکیل دهنده آن نیست. کاری را در نظر بگیرید که برای جدا کردن نوکلئون از هسته اتم لازم است.

کار که روشی برای انتقال انرژی است، از حاصل ضرب نیرو در فاصله بدست می آید.فرض کنید بتوان وارد هسته238U شد و با نیرویی بیش از نیروی جاذبه ای هسته ای، نوکلئونی را از آن جدا ساخت. این عمل به کار بسیار زیادی نیاز دارد. سپس این فرایند را تکرار کنید تا 238 نوکلئون ساکن و کاملا جدا از هم بدست آید. کاری که انجام داده اید چه شده است؟ شما کار خود را با هسته ای ساکن و حاوی 238 ذره آغاز کردید و به 238 ذره ساکن رسیدید. کار انجام شده باید در جایی به صورت انرژی اضافی نمایان شود. این کار به صورت انرژی جرم ظاهر می شود. مجموع جرم نوکلئون های جدا شده بیش از جرم هسته اولیه است، و جرم اضافی ضرب در مربع سرعت نور، درست برابر انرژی ورودی شما می شود: RTENOTITLE

یک راه تفسیر این تغییر جرم آن است که بگوییم متوسط جرم هر نوکلئون درون هسته کمتر از نوکلئون بیرون آن است. کمتر بودن این جرم به نوع هسته بستگی دارد.اختلاف جرم تابع "انرژی بستگی" هسته است.برای اورانیوم، اختلاف جرم حدود 0.7 درصد،یا 7هزارم است.کاهش 0.7 درصدی جرم نوکلئون در اتم اورانیوم انرژی بستگی هسته- یعنی مقدار کار لازم برای جدا کردن اجزای آن – را نشان می دهد.<ref> فیزیک مفهومی/ پل جی.هیوئیت / مترجم منیژه رهبر / انتشارات فاطمی </ref>


منبع[ویرایش]

<references />