پلوتون

از ویکی نجوم
پرش به: ناوبری، جستجو
این یک نوشتار خرد است . با ویرایش آن ما را در پیشبرد اهداف ویکی نجوم یاری نمایید .
پرونده:Pluto-map-hs-2010-06-c180.jpg
تصویر بازسازی شده‌ای از پلوتو که توسط تصاویر دریافتی از تلسکوپ فضایی هابل و به کمک کامپیوترهای پیشرفته تولید شده‌است. هنوز مشخص نیست که تفاوت رنگها به دلیل کدام یک از عوارض طبیعی سطح این سیاره کوتوله‌است

پلوتو ( پلوتون ) (pluto) از نظر بزرگی پس از اریس، دومین سیاره کوتوله منظومه شمسی است که از هنگام کشف در سال ۱۹۳۰ تا ۲۴ اوت ۲۰۰۶ نهمین سیاره منظومه شمسی به شمار مي رفت . اما اکنون بنا بر تعریف نوین اتحادیه بین‌المللی اخترشناسی یک سیاره کوتوله است و همچنین به عنوان نمونه نخست از رده جدید اجرام فرا نپتونی به شمار می‌رود.

«پلوتو» گویش زبان انگلیسی است و در زبان فرانسه به آن «پلوتون» می‌گویند.


اطلاعات كلي

[1] نام پلوتو ( پلوتون ) از رب النوع دنیای زیرِ زمین گرفته شده است.فاصله متوسط آن از خورشید در حدود شش هزار میلیون کیلومتر است.پلوتون فقط 1 بر 1600 قسمت از مقدار گرما و نوری را میگیرد که زمین دریافت میکند. نور رنگ پریده ی خورشید دور دست، دشتهای یخ زده این سیاره را ترسناکتر و غیر واقعی تر از آنچه باید، مینماید. پلوتون با قدر ظاهری 14.8 حتی در تلسکوپ های بسیار قوی نیز چون نقطه نورانی زرد رنگی به نظر میرسد.


کشف پلوتون

شهرت پلوتون چون نپتون به کشف آن مربوط است که در آن پرسیوال لاول فلگستاف آریزونا و ه.پیکرینگ از هاروارد و کلاید تانباو که دانشجوی دستیار رصدخانه فلگستاف بود، دست داشتند.جستجوی این سیاره بیش از بیست سال طول کشید.اعلام کشف آن در 13 مارس 1930 همزمان بود با روز تولد پروفسور لاول و سالگرد کشف اورانوس توسط هرشل. نشانه این سیاره (L و P)حروف اول پرسیوال لاول است. این بار نیز انحرافی در حرکات محاسبه شده اورانوس و نپتون، انگیزه جستجو برای پلوتون بود.اما اکنون معلوم شده است که پلوتون کوچکتر از آن است که عامل انحرافهای پیش گفته باشد.


مدار

پلوتون از چند جنبه شایان توجه است

الف) زاویه میل مدار آن (17 درجه)از همه سیارات دیگر بیشتر است.

ب)مدار آن بیشترین خروج از مرکز را در میان سیارات دارد.

پ)پلوتون در حضیض خورشیدی خود از نپتون به خورشید نزدیک تر است، به طوریکه در آن هنگام نپتون بیرونی ترین سیاره میشود.[1]

منابع

[1]کتاب نجوم به زبان ساده / نویسنده:مایر دگانی / مترجم:محمدرضا خواجه پور / نشر:موسسه جغرافیایی و کارتوگرافی گیتاشناسی / چاپ هشتم(از ویرایش جدید)، نوروز 1390 / صفحات 342 الی 345