کهکشان رادیویی

كهكشان های رادیویی و بستگانشان، کوازارها و بلازارها نوعی كهكشان فعال هستند كه در طول موجهای رادیویی، بسیار درخشان هستند، حداكثر درخشندگی آن ها 39^10 وات بین 10MHz تا 100GHz می باشد. گسیل امواج رادیویی به خاطر فرآیند سنكروترون است.ساختار مشاهده شده در گسیل امواج رادیویی به وسیله ی بر هم كنش بین فواره های گازی دو گانه و محیط بیرونی تعیین میشود كه توسط تابش های نسبیتی اصلاح شده است. اکثر كهكشان های میزبان صرفاً كهكشان های بیضوی بزرگ هستند. كهكشان های فعال با طول موج بلند رادیویی نه تنها در نوع خود جالب توجه هستند بلکه بدلیل امکان یافت شدن آنها در فواصل دور، می توان از آنها بعنوان ابزار ارزشمندی (معتبری) در کیهانشناسی رصدی بهره گرفت . اخیرا كارهای زیادی بر روی اثرات این اجرام در محیط بین كهكشانی به ویژه در خوشه ها و گروه های كهكشانی انجام شده است.

برخیاز كهكشانها امواج بسيار قویراديويیاز خود گسيل میكنند . در حقيقت از نظر رده بندیاين كهكشانها جزء اجرام انفجاریرده بندیمیشوند . برایتوجيه اين ميزان انرژینظريه هایزيادیوجود دارد كه اولين آن ها احتمال بر خورد دو كهكشان به يكديگر است ولیبا توجه به نسبت ميزان اندازه ستارگان دوكهكشان و فاصله ميان آنها احتمال توليد چنين نيرويیبدون در نظر گرفتن گرد و غبار ميان ستاره اینزديك به صفر است برایدرك بهتر اين موضوع كهكشان خودمان را در نظر بگيريد قطر كهكشان ما 100.000 سال نوریاست و نوریكه از نزديكترين كهكشان به ما ميرسد 2.5 ميليون سال در راه بوده است يعنینسبت فاصله دو كهكشان به قطرشان حدود 20 برابر است اكنون فاصله خورشيد تا نزديكترين ستاره به آن ، يعنیآلفا قنطورس ، را در نظر بگيريد میبينيم اين فاصله 30 ميليون برابر قطر خورشيد است به عبارت ديگر احتمال اينكه دو ستاره به هم بر خورد كنند خيلیكمتر از احتمال برخورد دو كهكشان است .و با برسیميزان انرژیتوليد شده توسط برخورد اين ابرهایگاز و غبار در صورتیكه ميزان آنها خيلي بيشتر از ستارگان آن كهكشان ها باشد باز هم برایتوجيه اين انرژیدچار مشكل خواهيم بود. حالت ديگر اين است كه ممكن است هر دو كهكشان در مركز خود دارایسياهچاله باشند در اين صورت با ادغام اين دو كهكشان اين دوسياهچاله هم ادغام میشوند و باعث بوجود آمدن كهكشان هایفعال میشوند البته كهكشان هایراديويیفقط همراه با كهكشان هایبيضویديده ميشوند نه با مارپيچيها. از نشانه هايیكه برایتاييد اين نظريه میتوان به آن اشاره كرد وجود تعداد زيادیكهكشان بيضویدر مجموعه هایكهكشانیپرتراكم است . واضح است كه چنين خوشه هايیكه در آنها ازدحام كهكشاني وجود دارد احتمال برخورد بالا تر است .در خوشه كهكشانیگيسو كه در فاصله 300 مليون سال نوریاز ما قرار دارد 85 درصد كهكشانهایمرئیخوشه را كهكشان هایبيضویتشكيل میدهند در قلب اين خوشه دو كهكشان بيضویغول پيكر قرار دارد كه گرانش آنها بر تمامیخوشه غلبه دارد خوشه سنبله هم كه نزديكتر است به طور عمده از بيضویها تشكيل شده است در قلب اين خوشه هم سه هيولایبيضویحاكم بر اين خوشه اند پهنایهر كدام از اين غول ها حدود دو ميليون سال نوریاست يعنی20 برابر قطر كهكشان خودمان . اما از طرف ديگر بيشتر مارپيچیها در خوشه هايیكه تراكم كمتریدارند و بنا بر اين احتمال برخورد كهكشان ها هم كمتر است يافت میشوند . نظريه ديگر بر مبنایبرخورد ماده و پاد ماده است میدانيم در جهان ما تمام پديده هایاطراف ما ماده نام دارد ولینوع ديگري از آن وجود دارد كه پاد ماده يا ضد ماده خوانده میشود. مثلا در مورد پرتون ذره بنيادیديگریكشف شده است كه از نظر تمام خواص كاملا مشابه آن است و فقط از نظر بار الكتريكیمنفیاست و هنگام بر خورد آن ها با هم، هردو از بين میروند و فقط انرژیآنها باقیمیماند .البته اين ماده تاكنون فقط در آزمايشگاه ها توليد شده است بر اساس اين نظريه اگر يك كهكشان از ماده با يك كهكشان ضد ماده بر خورد كند حاصل فقط مقدار زيادیانرژیمیتواند باشد. به هر حال هيچ منطق دقيقیبرایتوجيه انرژیزياد آنها نيست و دانشمندان هنوز در حال بررسیبر رویاين كهكشان هایانفجاریهستند .

منبع

• ویکی پدیای انگلیسی
• دانشنامه ستاره شناسی