در حال ویرایش M42

{{نیازمند منبع}} {{نوشتار خرد}}


سحابی جبار یا '''M42''' (فهرست مسیه ) تنها [[سحابی]] آسمان است که با [[چشم غیر مسلح]] هم دیده می‌شود. مکان این سحابی در جنوب کمربند جبار است.

==اطلاعات کلی==

سحابی در حقیقت بخشی از یک سحابی بسیار بزرگتر است که ابر مولکولی اوریون مجتمع نامیده می‌شود . ابر مولکولی اوریون مجتمع در سرتاسر صورت فلکی جبار گسترش یافته است و شامل حلقه برنارد، سحابی کله اسبی ، [[M43]] و[[M78]] می شود. ستارگان در سرتاسر سحابی جبار در حال تشکیل هستند، و به علت این فرایند حرارت شدید این منطقه ویژه اشعه مادون قرمز است . سحابی قابل رویت است با چشم غیر مسلح حتی در مناطقی که توسط آلودگی نور تحت تاثیر قرار گرفته. به نظر می رسد که در منطقه میانی در سحابی شکارچی، سه ستاره در جنوب کمربند جبار واقع شده است . این ستاره تاریک(فازی) توسط ناظر تیزبین آشکار می‌شود و حالت گازی آن بوسیله دوربین دوچشمی و تلسکوپ کوچک آشکار می‌شود . سحابی جبار شامل خوشه باز بسیار جوان، که به چهارضلعی منتظم شناخته شده است و با توجه به روشنایی و نور اولیه جزء چهار ستاره نخستین است . دو تن از این‌ها را در شب با دید خوب می توان داخل اجزاء تشکیل دهنده سیستم‌های دوتایی قرار داد . و آن‌ها را در شش ستاره کل قرار داد. ستاره های چهار ضلعی غیر منظم، همراه با بسیاری از ستاره های دیگر، هنوز در سال‌های اولیه هستند . چهار ضلعی غیر منتظم ممکن است جزعی از خوشه سحابی جبار بسیار بزرگتر باشد که انجمنی درباره 2.000 ستاره داخل یک قطر 20 [[سال نوری]] است . دو میلیون سال پیش این خوشه ممکن است از خانه فراری ستاره یک اربه ران ،، اریس 53، و مو(حرف دوازدهم یونانی) حمل که در حال حاضر در حال دور شدن از سحابی با [[سرعت]] بیش از 100 کیلومتر/ثانیه است . ناظران تمایل دارند به طور برجسته یک رنگ متمایل به سبز مشخص به سحابی نسبت دهند علاوه بر مناطق قرمز و زمینه آبی-بنفش. رنگ قرمز به خوبی توسط Hα درک شده (استفاده شده) که با خط تابش نو ترکیبی در طول موج 656.3 نانومتر ایجاد می شود. رنگ امیزی آبی- بنفش اشعه است تابش بازتابیده از [[ستاره]] ای پرجرم از طبقه 0 در هسته سحابی است. رنگ سبزیک معما برای ستارهشناسان در اوایل قرن 20 بود، چون هیچ یک از خطوط طیفی شناخته شده در آن زمان نمی توانستند آن را توضیح دهند . برخی گمانه زنی‌ها وجود داشت که خطوط باعث بوجود آمدن این عنصر جدید بودند و نام nebulium برای این ماده اسرار آمیز ابداع شده بود . به هر حال، با درک بهتر از فیزیک اتمی بعداً مشخص شد که طیف‌های سبز با احتمال کم انتقال الکترون از دو جهت در اکسیژن یونیزه شده، و به اصطلاح جهش الکترونی ممنوع را سبب شد . این تابش تمام شد، اما تکثیر آن در آزمایشگاه غیر ممکن بود زیرا به یک برخورد خاموش و تقریبا عاری از محیط زیست در فضا وابسته بود .


[[پرونده:600px-Orion Nebula - Hubble 2006 mosaic 18000.jpg]]


[[رده:فهرست اجرام مسیه]]
نسخهٔ فعلی		متن شما
سطر ۶:		سطر ۶:
	==اطلاعات کلی==		==اطلاعات کلی==

−	سحابی در حقیقت بخشی از یک سحابی بسیار بزرگتر است که ابر مولکولی اوریون مجتمع نامیده می‌شود . ابر مولکولی اوریون مجتمع در سرتاسر صورت فلکی جبار گسترش یافته است و شامل حلقه برنارد، سحابی کله اسبی ، [[M43]] و[[M78]] می شود. ستارگان در سرتاسر سحابی جبار در حال تشکیل هستند، و به علت این فرایند حرارت شدید این منطقه ویژه اشعه مادون قرمز است . سحابی قابل رویت است با چشم غیر مسلح حتی در مناطقی که توسط آلودگی نور تحت تاثیر قرار گرفته. به نظر می رسد که در منطقه میانی در سحابی شکارچی، سه ستاره در جنوب کمربند جبار واقع شده است . این ستاره تاریک(فازی) توسط ناظر تیزبین آشکار می‌شود و حالت گازی آن بوسیله دوربین دوچشمی و تلسکوپ کوچک آشکار می‌شود . سحابی جبار شامل خوشه باز بسیار جوان، که به چهارضلعی منتظم شناخته شده است و با توجه به روشنایی و نور اولیه جزء چهار ستاره نخستین است . دو تن از این‌ها را در شب با دید خوب ~~می‌توان~~ داخل اجزاء تشکیل دهنده سیستم‌های دوتایی قرار داد . و آن‌ها را در شش ستاره کل قرار داد. ستاره های چهار ضلعی غیر منظم، همراه با بسیاری از ستاره های دیگر، هنوز در سال‌های اولیه هستند . چهار ضلعی غیر منتظم ممکن است جزعی از خوشه سحابی جبار بسیار بزرگتر باشد که انجمنی درباره 2.000 ستاره داخل یک قطر 20 [[سال نوری]] است . دو میلیون سال پیش این خوشه ممکن است از خانه فراری ستاره یک اربه ران ،، اریس 53، و مو(حرف دوازدهم یونانی) حمل که در حال حاضر در حال دور شدن از سحابی با [[سرعت]] بیش از 100 کیلومتر/ثانیه است . ناظران تمایل دارند به طور برجسته یک رنگ متمایل به سبز مشخص به سحابی نسبت دهند علاوه بر مناطق قرمز و زمینه آبی-بنفش. رنگ قرمز به خوبی توسط Hα درک شده (استفاده شده) که با خط تابش نو ترکیبی در طول موج 656.3 نانومتر ایجاد می شود. رنگ امیزی آبی- بنفش اشعه است تابش بازتابیده از [[ستاره]] ای پرجرم از طبقه 0 در هسته سحابی است. رنگ سبزیک معما برای ستارهشناسان در اوایل قرن 20 بود، چون هیچ یک از خطوط طیفی شناخته شده در آن زمان ~~نمی‌توانستند~~ آن را توضیح دهند . برخی گمانه زنی‌ها وجود داشت که خطوط باعث بوجود آمدن این عنصر جدید بودند و نام nebulium برای این ماده اسرار آمیز ابداع شده بود . به هر حال، با درک بهتر از فیزیک اتمی بعداً مشخص شد که طیف‌های سبز با احتمال کم انتقال الکترون از دو جهت در اکسیژن یونیزه شده، و به اصطلاح جهش الکترونی ممنوع را سبب شد . این تابش تمام شد، اما تکثیر آن در آزمایشگاه غیر ممکن بود زیرا به یک برخورد خاموش و تقریبا عاری از محیط زیست در فضا وابسته بود .	+	سحابی در حقیقت بخشی از یک سحابی بسیار بزرگتر است که ابر مولکولی اوریون مجتمع نامیده می‌شود . ابر مولکولی اوریون مجتمع در سرتاسر صورت فلکی جبار گسترش یافته است و شامل حلقه برنارد، سحابی کله اسبی ، [[M43]] و[[M78]] می شود. ستارگان در سرتاسر سحابی جبار در حال تشکیل هستند، و به علت این فرایند حرارت شدید این منطقه ویژه اشعه مادون قرمز است . سحابی قابل رویت است با چشم غیر مسلح حتی در مناطقی که توسط آلودگی نور تحت تاثیر قرار گرفته. به نظر می رسد که در منطقه میانی در سحابی شکارچی، سه ستاره در جنوب کمربند جبار واقع شده است . این ستاره تاریک(فازی) توسط ناظر تیزبین آشکار می‌شود و حالت گازی آن بوسیله دوربین دوچشمی و تلسکوپ کوچک آشکار می‌شود . سحابی جبار شامل خوشه باز بسیار جوان، که به چهارضلعی منتظم شناخته شده است و با توجه به روشنایی و نور اولیه جزء چهار ستاره نخستین است . دو تن از این‌ها را در شب با دید خوب می توان داخل اجزاء تشکیل دهنده سیستم‌های دوتایی قرار داد . و آن‌ها را در شش ستاره کل قرار داد. ستاره های چهار ضلعی غیر منظم، همراه با بسیاری از ستاره های دیگر، هنوز در سال‌های اولیه هستند . چهار ضلعی غیر منتظم ممکن است جزعی از خوشه سحابی جبار بسیار بزرگتر باشد که انجمنی درباره 2.000 ستاره داخل یک قطر 20 [[سال نوری]] است . دو میلیون سال پیش این خوشه ممکن است از خانه فراری ستاره یک اربه ران ،، اریس 53، و مو(حرف دوازدهم یونانی) حمل که در حال حاضر در حال دور شدن از سحابی با [[سرعت]] بیش از 100 کیلومتر/ثانیه است . ناظران تمایل دارند به طور برجسته یک رنگ متمایل به سبز مشخص به سحابی نسبت دهند علاوه بر مناطق قرمز و زمینه آبی-بنفش. رنگ قرمز به خوبی توسط Hα درک شده (استفاده شده) که با خط تابش نو ترکیبی در طول موج 656.3 نانومتر ایجاد می شود. رنگ امیزی آبی- بنفش اشعه است تابش بازتابیده از [[ستاره]] ای پرجرم از طبقه 0 در هسته سحابی است. رنگ سبزیک معما برای ستارهشناسان در اوایل قرن 20 بود، چون هیچ یک از خطوط طیفی شناخته شده در آن زمان نمی توانستند آن را توضیح دهند . برخی گمانه زنی‌ها وجود داشت که خطوط باعث بوجود آمدن این عنصر جدید بودند و نام nebulium برای این ماده اسرار آمیز ابداع شده بود . به هر حال، با درک بهتر از فیزیک اتمی بعداً مشخص شد که طیف‌های سبز با احتمال کم انتقال الکترون از دو جهت در اکسیژن یونیزه شده، و به اصطلاح جهش الکترونی ممنوع را سبب شد . این تابش تمام شد، اما تکثیر آن در آزمایشگاه غیر ممکن بود زیرا به یک برخورد خاموش و تقریبا عاری از محیط زیست در فضا وابسته بود .