M52

پرونده:M52atlas.jpg

تاریخچه

کشف M52 دومین باری بود که مسیه در هنگام جستجوی یک دنباله دار بوده است. این کاشف فرانسوی در 7 سپتامبر 1774 یادداشت کرده که : «خوشه ای با ستاره های کوچک که تنها با تلسکوپ بازتابی آکروماتیک، آمیخته با غبار دیده می شود.»

50 سال بعد جان هرشل این خوشه را جستجو کرد و مشاهدات خود را این گونه شرح داد: «ستاره ای سرخ فام با قدر 6 در غرب ناحیه نامنظم و غنی خوشه، ستاره هایی از قدر 13 و قابل تفکیک، قطر '6 و با بخش جنوبی‌ای که اندکی فشرده تر است. »

هم وطن او دریادار اسمیت درباره M52 اظهار داشت: «این شی یک فرم مثلثی دارد با یک ستاره نارنجی رنگ قدر 8 در راس خود، که شکل یک پرنده با بال های باز را تداعی می کند.که در پس آن(شرق) دو ستاره با قدرهای 7 و 8 هستند و ستاره هایی با قدر مشابه در غرب هم دیده می شوند و پس زمینه ای با زیبایی منحصر بفرد در بزرگنمایی متوسط مشاهده می شود.» لرد رُز با تلسکوپ بزرگ خود، 200 ستاره از خوشه را تخمین زده بود. کورتیس با توجه به عکس های ظاهر شده از خوشه نوشت: « خوشه باز با قطر '16 و بسیار پراکنده شامل ستاره های قدر 12 تا 16. »<ref name="multiple2"> کتاب اطلس اجرام مسیه [۱] </ref>

اخترفیزیک

بعد از M11, M52 یکی از غنی ترین خوشه های باز لیست مسیه است. ولنکوئیست حدود 193 ستاره را در شعاع 9 درجه ای عضو این خوشه معرفی کرد. مطالعات اخیر 130 ستاره را به عنوان عضو و 30 ستاره را متعلق به پس زمینه تا قدر 14 قرار داده است. به علاوه بیش از 6000 ستاره‌ عضو و تعداد بیشتری ستاره‌ پس زمینه دیگر تا قدر 19.5 می باشد. تراکم ستارگان در مرکز خوشه حدود یک ستاره با قدر 15(یا روشنتر) در ثانیه قوسی مربع است. و یا در مقیاس واقعی، 1.5 ستاره در هر سال نوری مکعب.

یک ستاره زرد غول از رده طیفی G8 روشن ترین ستاره‌ی خوشه با قدر 8.2 است. روشن ترین ستاره‌ آبی خوشه که عضو رشته اصلی (و رده طیفی B7)، از قدر 11.0 است. M52 شامل پنج متغیر شناخته شده و یک ستاره داغ با خطوط طیفی نشری می باشد. جذب نور در ابعاد کوچک، باعث می‌شود که ستاره هایی تا بیش از 1 قدر ، از نظر پنهان بمانند که ارزیابی های دقیق را دشوار می کند.

در همه‌ی نوشته ها عمر این خوشه در بازه‌ی 25 تا 165 میلیون سال برآورده شده است. این امکان وجود دارد که M52 در دو مرحله تشکیل شده است. مقادیر پیشنهاد شده برای فاصله 3000 تا 7000 سال نوری است. اندازه‌گیری‌های اخیر فاصله، 4500 سال نوری(در سال 2001 توسط پاندی) و 4600 سال نوری (در سال 2005 توسط کارچنکو)، این امکان را داده‌اند که قطر فیزیکی خوشه را 22 سال نوری به دست آوریم.<ref name="multiple2"> کتاب اطلس اجرام مسیه [۲] </ref>

رصد

M52 حتی با یک دوچشمی کوچک هم می‌تواند به صورت یک لکه ای کروی دیده شود. یک تلسکوپ کوچک 2 اینچی قابلیت نشان دادن ستاره های روشن خوشه را دارد. یک ابزار 4.7 اینچی حدود 60 ستاره را هرچند به صورت ضعیف (با قدر 12-14) در مساحتی به قطر 10 درجه نمایش می دهد که خوشه را همگن و غنی جلوه می‌دهد. در بزرگنمایی های بالاتر رنگ نارنجی روشنترین ستاره، در ناحیه غربی خوشه، قابل توجه است و غول زرد رنگ هم در 10 درجه جنوب شرقی M52 جای گرفته است. یک تلسکوپ 14 اینچی حدود 110 ستاره‌ عضو خوشه و تعداد زیادی منطقه متراکم را نشان می دهد. تنها بخش غربی خوشه کمتر غنی است. گستردگی ظاهری خوشه به 15 درجه می‌رسد. خوشه کهکشانی ضعیف تری در 20 درجه جنوب شرقی M52 قرار دارد: CZernike 43 .تلسکوپ های بزرگ تر حدود 10 ستاره را در پس زمینه سحابی‌گون این خوشه نشان می‌دهند. یک سحابی کهکشانی انتشاری به نام «سحابی حباب»، نزدیک ستاره‌ی BD+60 ° 2522 در 35 درجه جنوب شرقی M52 جای گرفته است. این خوشه برای عکاسان نسبتا مشهور است. تنها یک فیلتر با پهنای نازک برای مشاهده ی جزئی از خوشه با تلسکوپ 4 اینچی و بالاتر لازم است. رصد کردن M52 با تلسکوپ 14 اینچی بسیار مهیج است: درخشانترین بخش سحابی به یک ستاره روشن مزین شده است و تا سمتی که به شکل حباب است ادامه می یابد و تا جنوب - جایی که قطرش به 1 درجه می رسد- کشیده می شود. یک ناحیه ناهمگن انتشاری تار با ابعاد 5 درجه، در شمال این ستاره قرار دارد.<ref name="multiple2"> کتاب اطلس اجرام مسیه [۳] </ref>

منبع

<references />