در حال ویرایش رادیواکتیو
هشدار: شما وارد نشدهاید. نشانی آیپی شما برای عموم قابل مشاهده خواهد بود اگر هر تغییری ایجاد کنید. اگر وارد شوید یا یک حساب کاربری بسازید، ویرایشهایتان به نام کاربریتان نسبت داده خواهد شد، همراه با مزایای دیگر.
این ویرایش را میتوان خنثی کرد.
لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که میخواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثیسازی ویرایش را به پایان ببرید.
نسخهٔ فعلی | متن شما | ||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
== پرتوزا== | == پرتوزا== | ||
− | + | مواد پرتوزا یا رادیو اکتیو فرایند پرتوزایی رخ میدهد. | |
− | + | ||
− | + | پرتوزایی (رادیواکتیویته) به فرآیندی گفته میشود که به وسیله آن هستههای ناپایدار اتمی دچار واپاشی هستهای میشوند. چنین فرایندی معمولاً یک پرتو یون ساز با مقدار بالایی انرژی (کار مایه) پدید میآورد. | |
− | پرتوزایی (رادیواکتیویته) به فرآیندی گفته میشود که به وسیله آن هستههای ناپایدار اتمی دچار واپاشی هستهای میشوند. چنین فرایندی معمولاً یک پرتو | + | |
+ | گاهی این انرژی را میتوان به صورت نیروی هستهای مهار کرد یا میتواند بهوسیله آلودگی پرتوزایی در زیست بوم رها شود که بسیار مخاطره آمیز خواهد بود. | ||
− | + | هستههایی که ترکیب نوترونها و پروتونهایشان پایدار نیست دست خوش واپاشی میشوند. این گونه هستهها به طور ذاتی ناپایدار بوده و با گذشت زمان تغییر نموده و به هستههای جدیدی تبدیل میشوند. به این فرآیند شکافت هستهای میگویند که ضمن تبدیل به هسته یا هستههایی کوچک تر و پایدارتر پرتوهای پرانرژی به اطراف پراکنده میشود. چنین هستهای را پرتوزا یا رادیواکتیو میگویند. ناپایداری هسته میتواند به دلیل فزونی نوترونها، پروتونها و یا هر دو باشد. | |
− | + | ||
== پایداری و ناپایداری ایزوتوپها == | == پایداری و ناپایداری ایزوتوپها == | ||
سطر ۱۴: | سطر ۱۵: | ||
− | اگر ۱۳ پروتون را با ۱۴ نوترون ترکیب کنیم هستهای خواهیم داشت که اگر ۱۳ الکترون در اطراف آن گردش کنند یک اتم آلومینیوم را میسازند. حال اگر میلیاردها از این اتمها را در کنار هم قرار دهیم فلز آلومینیوم را داریم که با آن انواع وسایل نظیر قوطی نوشابه و در و پنجره و غیره... را میتوان ساخت. | + | اگر ۱۳ پروتون را با ۱۴ نوترون ترکیب کنیم هستهای خواهیم داشت که اگر ۱۳ الکترون در اطراف آن گردش کنند یک اتم آلومینیوم را میسازند. حال اگر میلیاردها از این اتمها را در کنار هم قرار دهیم فلز آلومینیوم () را داریم که با آن انواع وسایل نظیر قوطی نوشابه و در و پنجره و غیره... را میتوان ساخت. |
اگر همین آلومینیوم را در شیشهای قرار دهیم و چند میلیون سال دیگر به سراغ آن بیائیم این آلومینیوم هیچ تغییری نخواهد داشت. یعنی آلومینیوم عنصری پایدار است. تا حدود یک قرن پیش تصور بر این بود که تمام عناصر پایدار هستند. | اگر همین آلومینیوم را در شیشهای قرار دهیم و چند میلیون سال دیگر به سراغ آن بیائیم این آلومینیوم هیچ تغییری نخواهد داشت. یعنی آلومینیوم عنصری پایدار است. تا حدود یک قرن پیش تصور بر این بود که تمام عناصر پایدار هستند. | ||
− | بسیاری از | + | بسیاری از اتمها در اشکال متفاوتی دیده میشوند. برای مثال مس دو شکل پایدار دارد: مس ۶۳ ومس ۶۵. به این دو نوع ایزوتوپ گفته میشود. هر دوی آنها ۲۹ پروتون دارند اما چون در جرم اتمی ۲ واحد فرق دارند به سادگی میتوان فهمید که تعداد نوترونهای اولی ۳۴ ودیگری ۳۶ است. هر دوی آنها پایدار هستند. در حدود یک قرن پیش دانشمندان متوجه شدند که بعضی عناصر ایزوتوپهایی دارند که رادیواکتیو (پرتوزا) هستند. مثلاً هیدروژن را در نظر بگیرید، در مورد این عنصر سه ایزوتوپ شناخته شدهاست: |
۱ - [[هیدروژن]] معمولی (H) در هسته اتم حود یک [[پروتون]] دارد وبدون هیچ نوترونی. البته واضح است چون نیازی نیست تا خاصیت چسبانندگی خود را نشان دهد چرا که پروتون دیگری وجود ندارد. | ۱ - [[هیدروژن]] معمولی (H) در هسته اتم حود یک [[پروتون]] دارد وبدون هیچ نوترونی. البته واضح است چون نیازی نیست تا خاصیت چسبانندگی خود را نشان دهد چرا که پروتون دیگری وجود ندارد. | ||
سطر ۳۵: | سطر ۳۶: | ||
[[رده:فیزیک]] | [[رده:فیزیک]] | ||
− | + | ||
− | + | ||
== منبع == | == منبع == | ||
− | ویکی | + | ویکی بدیا |