فهرست ستارگان: تفاوت بین نسخهها
هانيه اميري (بحث | مشارکتها) |
|||
سطر ۵: | سطر ۵: | ||
− | کتاب مبانی ستارهشناسی (ترجمه کتاب Fundamental Astronomy) / مؤلفان: هانو کارتونن و همکاران / مترجم: غلامرضا شاهعلی/ انتشارات شاهچراغ شیراز | + | کتاب مبانی ستارهشناسی (ترجمه کتاب Fundamental Astronomy) / مؤلفان: هانو کارتونن و همکاران / مترجم: غلامرضا شاهعلی/ انتشارات شاهچراغ شیراز/ http://astronomy2012.blogfa.com/ |
نسخهٔ ۱ سپتامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۴:۲۸
اولین فهرست ستارگان، توسط بطلمیوس و در قرن دوم میلادی منتشر شد. فهرست بطلمیوس در کتابی که بعدها به المجسطی معروف گردید قرار داشت. این فهرست 1025 ستارهی روشن را شامل میشد که موقعیت آنها 250 سال پیش از آن، به وسیلهی هیپارخوس، تعیین گردیده بود. فهرست بطلمیوس تنها فهرستی بود که تا پیش از قرن هفدهم، به طور گسترده مورد استفاده قرار میگرفت. نخستین فهرستی که هنوز هم به وسیلهی ستارهشناسان مورد استفاده قرار میگیرد، تحت نظر فردریش آرگلاندر تهیه گردید. او در تورکو (Turku) کار میکرد و بعدها به عنوان استاد نجوم در هلسینکی (Helsinki) مشغول به کار شد؛ اما بیشترین خدمت خود را در شهر بُن انجام داد. او و همکارانش با استفاده از یک تلسکوپ 72 میلیمتری، موقعیت 320000 ستاره را اندازه گرفته، قدر آنها را برآورد کردند. این فهرست که به Bonner Durchmusterung معروف است، تقریباً تمام ستارگان روشنتر از قدر 9.5 را، بین قطب شمال و میل °2- درجه ، شامل میشود . بعدها، کار آرگلاندر به صورت یک الگو برای دو فهرست دیگر که تمام آسمان را میپوشاندند، مورد استفاده قرار گرفت. این دو فهرست، در مجموع، نزدیک به یک میلیون ستاره را در بر میگیرند. هدف از این فهرستهای عمومی ، ثبت منظم و باقاعدهی تعداد زیادی از ستارگان بود. این در حالی است که هدف اصلی در فهرستهای منطقهای ، ارائه موقعیت ستارگان با حداکثر دقت است. به عنوان نمونه میتوان از فهرست آلمانی AGK نام برد . در این فهرست از مشاهدات 12 رصدخانه که هر یک ناحیهی معینی را رصد میکردند، استفاده شده است. کار در دهه 70 قرن نوزدهم آغار گردید و تا پایان قرن به طول انجامید. فهرستهای عمومی و منطقهای، بر مشاهدات دیداری با تلسکوپ بنا نهاده شده بود. اما با تکامل صنعت عکسبرداری تا پایان قرن نوزدهم، دیگر نیازی به این کار نبود. امکان نگهداری صفحات عکاسی برای استفاده در آینده وجود داشت؛ و تعیین موقعیت ستارگان سریعتر و راحتتر شد، به گونهای که تعداد بسیار بیشتری از ستارهها اندازهگیری شدند.
منبع
کتاب مبانی ستارهشناسی (ترجمه کتاب Fundamental Astronomy) / مؤلفان: هانو کارتونن و همکاران / مترجم: غلامرضا شاهعلی/ انتشارات شاهچراغ شیراز/ http://astronomy2012.blogfa.com/