فضا: تفاوت بین نسخهها
هانيه اميري (بحث | مشارکتها) |
هانيه اميري (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ي' به 'ی') |
||
سطر ۱۷: | سطر ۱۷: | ||
'''فضا''' قسمتهای نسبتاً تهی [[کیهان]] است که بیرون از جوّ [[سیارات]] قرار دارد. فضا را گاهی برای تمایز از فضای جوّ و مکانهای زمینیِ، «فضای بیرونی» مینامند. | '''فضا''' قسمتهای نسبتاً تهی [[کیهان]] است که بیرون از جوّ [[سیارات]] قرار دارد. فضا را گاهی برای تمایز از فضای جوّ و مکانهای زمینیِ، «فضای بیرونی» مینامند. | ||
− | از آنجا که [[جو | + | از آنجا که [[جو زمین]] ناگهان تمام نمیشود، بلکه کمکم با افزایش ارتفاع رقیق میشود، مرز مشخصی میان فضا و جوّ وجود ندارد. در ایالات متحده آمریکا، به افرادی که بالاتر از بلندای ۵۰ مایلی (۸۰ کیلومتری) سفر کنند، [[فضانورد]] گفته میشود. ارتفاع ۴۰۰٬۰۰۰ پایی (۱۲۰ کیلومتری) مرزی است که آثار جوّی در ورود دوباره مشهود میشوند. غالباً از ارتفاع ۱۰۰ کیلومتری به عنوان مرز میان جوّ و فضا یاد میشود. |
[[رده:فیزیک]] | [[رده:فیزیک]] | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
− | + | ویكی پدیافارسی[http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%81%D8%B6%D8%A7] |
نسخهٔ ۱ سپتامبر ۲۰۱۲، ساعت ۲۲:۲۹
از دیرباز فضا یا اسپاس یکی از جستارهای بنیادین در فلسفه و علم بهشمار آمدهاست.
در فیزیک
تعریف فضا در فیزیک مورد اختلاف است. مفاهیم گوناگونی که برای تعریف فضا استفاده شدهاند عبارتاند از:
- ساختاری که توسط یک مجموعه از «روابط فضایی» بین چیزها تعریف شدهاست
- خمینهای (منیفلدی) که توسط یک دستگاه مختصاتی تعریف شده باشد که در آن بتوان مکان چیزها را تعیین کرد
- نهادی که اشیاء موجود در جهان را از تماس و برخورد با یکدیگر باز میدارد
- وضعیتی در حوزهٔ معنایی وجود که «زمینه»ی اَشکال بروز یافته را فراهم میکند و بدین ترتیب حرکت و پویایی فیزیکی را ممکن میسازد.
در فیزیک کلاسیک، فضا، یک فضای اقلیدسی سهبعدی است که در آن هر موقعیتی را میتوان با استفاده از سه مختصات توصیف کرد. فیزیک نسبیت از فضازمان به جای فضا استفاده میکند، فضازمان بصورت یک خمینه چهاربعدی مدل میشود.
از جمله پرسشهای فلسفی دربارهٔ فضا عبارتاند از: آیا فضا مطلق است یا کاملاً نسبیتی است؟ آیا فضا هندسهٔ درست واحدی دارد یا اینکه هندسهٔ فضا فقط قرارداد است؟ از جمله شخصیتهای برجسته تاریخیای که در مباحث موضع مشخصی داشتهاند، میتوان از نیوتن (فضا مطلق است)، گاتفرید لایبنیتس (فضا نسبی است)، و هانری پوانکاره (هندسهٔ فضایی قراردادی است) نام برد.
تجربهٔهای ذهنی مرتبط با این پرسشها، بحث سطل نیوتن و جهان کروی پوانکاره هستند.
در ستارهشناسی
فضا قسمتهای نسبتاً تهی کیهان است که بیرون از جوّ سیارات قرار دارد. فضا را گاهی برای تمایز از فضای جوّ و مکانهای زمینیِ، «فضای بیرونی» مینامند.
از آنجا که جو زمین ناگهان تمام نمیشود، بلکه کمکم با افزایش ارتفاع رقیق میشود، مرز مشخصی میان فضا و جوّ وجود ندارد. در ایالات متحده آمریکا، به افرادی که بالاتر از بلندای ۵۰ مایلی (۸۰ کیلومتری) سفر کنند، فضانورد گفته میشود. ارتفاع ۴۰۰٬۰۰۰ پایی (۱۲۰ کیلومتری) مرزی است که آثار جوّی در ورود دوباره مشهود میشوند. غالباً از ارتفاع ۱۰۰ کیلومتری به عنوان مرز میان جوّ و فضا یاد میشود.
منبع
ویكی پدیافارسی[۱]