مریخ نورد: تفاوت بین نسخهها
هانيه اميري (بحث | مشارکتها) |
هانيه اميري (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ي' به 'ی') |
||
سطر ۱۵: | سطر ۱۵: | ||
مریخ نورد بیگل 2(به انگلیسی : Beagle 2) ماموریت ناموفق آژانس فضایی اروپا در سال 2003 می باشد. | مریخ نورد بیگل 2(به انگلیسی : Beagle 2) ماموریت ناموفق آژانس فضایی اروپا در سال 2003 می باشد. | ||
− | در | + | در ژانویه سال 2004 میلادی دو مریخ نورد اسپریت و اپورچونیتی در دو سوی سیاره سرخ فرود آمدند. این دو مریخ نورد دومین نسل از مریخ نوردهایی به حساب می آیند که به مریخ ارسال شده اند. نسل اول در سال 1996 در ماموریت رهیاب مریخ استفاده شد که سوجورنر نام داشت. دکتر [[فیروز نادری]] که تا دو سال پیش تر مدیر کل برنامه فضایی مریخ و مدیر اجرایی برنامه سیاحت منظومه خورشیدی بود، در همان زمان گفته بود که تجربه ناسا در ماموریت رهیاب مریخ باعث شد عمر دو مریخ نورد اسپریت و اپورچونیتی (روح و فرصت) را 90 روز تخمین بزند، ولی پس از اتمام 90 روز اخلالی در مریخ نوردها حس نمی شد و ناسا پنج ماه دیگر ماموریت آنها را تمدید کرد. |
آزمایشگاه علمی مریخ یا همان کیوراسیتی (کنجکاوی) در واقع جدیدترین مریخ نورد ناسا می باشد که "کنجکاوی" به عنوان یکی از بخش های اصلی برنامه های ر آگوست 2012 بر سطح مریخ فرود آمد. | آزمایشگاه علمی مریخ یا همان کیوراسیتی (کنجکاوی) در واقع جدیدترین مریخ نورد ناسا می باشد که "کنجکاوی" به عنوان یکی از بخش های اصلی برنامه های ر آگوست 2012 بر سطح مریخ فرود آمد. |
نسخهٔ ۱۴ نوامبر ۲۰۱۲، ساعت ۱۵:۳۶
|
|
مریخنورد یک خودروی خودکار است که بعد از فرود بر روی سیاره مریخ به حرکت در میآید. مریخ نورد ها در مقایسه با مریخ نشین ها دارای چند ویژگی مهم می باشند.
مریخ نورد می تواند در سطح مریخ حرکت کند و شرایط و عوارض سطحی و آب و هوایی متفاوت را بررسی کند.
مریخ نورد ها
پروژه مریخ نورد مریخ 2 و مریخ 3 توسط اتحاد جماهیر شوروی در سال 1971 انجام شد.
مریخ نورد سوجورنر در سال 1997 توسط ناسا توانست فرود موفق بر سطح سیاره داشته باشد.
مریخ نورد بیگل 2(به انگلیسی : Beagle 2) ماموریت ناموفق آژانس فضایی اروپا در سال 2003 می باشد.
در ژانویه سال 2004 میلادی دو مریخ نورد اسپریت و اپورچونیتی در دو سوی سیاره سرخ فرود آمدند. این دو مریخ نورد دومین نسل از مریخ نوردهایی به حساب می آیند که به مریخ ارسال شده اند. نسل اول در سال 1996 در ماموریت رهیاب مریخ استفاده شد که سوجورنر نام داشت. دکتر فیروز نادری که تا دو سال پیش تر مدیر کل برنامه فضایی مریخ و مدیر اجرایی برنامه سیاحت منظومه خورشیدی بود، در همان زمان گفته بود که تجربه ناسا در ماموریت رهیاب مریخ باعث شد عمر دو مریخ نورد اسپریت و اپورچونیتی (روح و فرصت) را 90 روز تخمین بزند، ولی پس از اتمام 90 روز اخلالی در مریخ نوردها حس نمی شد و ناسا پنج ماه دیگر ماموریت آنها را تمدید کرد.
آزمایشگاه علمی مریخ یا همان کیوراسیتی (کنجکاوی) در واقع جدیدترین مریخ نورد ناسا می باشد که "کنجکاوی" به عنوان یکی از بخش های اصلی برنامه های ر آگوست 2012 بر سطح مریخ فرود آمد.
اهداف
ناسا چهار هدف علمی مشخص را در ماموریت های مریخ نورد دنبال می کند:
- تعیین وجود حیات احتمالی در گذشته مریخ
- بررسی آب و هوای مریخ
- بررسی خاک مریخ
- آماده سازی شرایط برای ماموریت سرنشین دار