صورت فلکی برساوش: تفاوت بین نسخهها
(←منبع) |
|||
سطر ۱۶: | سطر ۱۶: | ||
بِرساوُش یا بَرساووش یا بَرندهٔ سر دیو (به انگلیسی: Perseus) یکی از صورتهای فلکی است که در نیمکره شمالی دیده میشود. برساووش کمی دورتر و حدودا در قسمت شرقی زن بر زنجیر قرار گرفته است. | بِرساوُش یا بَرساووش یا بَرندهٔ سر دیو (به انگلیسی: Perseus) یکی از صورتهای فلکی است که در نیمکره شمالی دیده میشود. برساووش کمی دورتر و حدودا در قسمت شرقی زن بر زنجیر قرار گرفته است. | ||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
== نام و افسانه == | == نام و افسانه == |
نسخهٔ ۵ اوت ۲۰۱۲، ساعت ۱۵:۴۰
نام:برساووش (قهرمان)
مخفف لاتین: Per
زمان رسیدن به نصف النهار :4 دی
مساحت:615 درجه مربع
بِرساوُش یا بَرساووش یا بَرندهٔ سر دیو (به انگلیسی: Perseus) یکی از صورتهای فلکی است که در نیمکره شمالی دیده میشود. برساووش کمی دورتر و حدودا در قسمت شرقی زن بر زنجیر قرار گرفته است.
نام و افسانه
افسانه مربوط به این صورت فلکی از این قرار است که در این افسانه ، مدوسا موجودی آنقدر زشت بود که هر کس به او نگاه میکرد ، بی درنگ به سنگ تبدیل می شد . اما برساووش توانست مدوسا را نابود کند . برساووش در نبرد با مدوسا ، زیرکانه ، سپری آیینه سان به دست گرفت ، تا بتواند بدون اینکه مجبور شود مستقیما به مدوسا نگاه کند ، جان او را بگیرد .
همین که برساووش سر از بدن مدوسا جدا کرد ، اسب بالدار سفید ( پگاسوس ) که خودش یک صورت فلکی میباشد ، از گردن مدوسا بیرون جهید ! وقتی برساووش به خانه خود بازمی گشت ، شاهزاده آندرومدا ، دختر قیفاووس ( کیکاووس ) و ملکه بر تخت ( ذات الکرسی ) را در زنجیر یافت که به سنگها بسته شده بود تا طعمه هیولای دریایی ( قیطس ) شود. برساووش با زیرکی ، کله مدوسا را در برابر چشمان قیطس گرفت که باعث شد هیولای دریایی به سنگ تبدیل گردد ! به این ترتیب آندرومدا ( خودش یک صورت فلکی است ) از خطر مرگ رهید .
ستارهها
ستاره رأسالغول یا بتا برساوش، که از نوع ستاره گرفتی است دارای قدر متغیر مابین ۲/۲ تا ۵/۳ میباشد. این دو ستاره که به فاصله ۱۸ میلیون کیلومتر از یکدیگر قرار گرفتهاند و هر ۲ روز و ۲۰ ساعت گرفتگی در آنها رخ میدهد. رأسالغول یک ستاره آغازین از نوع گرفتی جفتی و از طبقه متغیرهاست، یعنی هریک از این دو ستاره، به تناوب باعث گرفتگی دیگری میشود. رأسالغول ترکیبی از دو ستاره B۸ V با مدار مشترک با ستارهای با طیف G۵ IV و فاصله ۱۰۵ سال نوری است. رأسالغول معمولاً با قدر ۲٫۱ در هر ۲٫۸۷ روز، چشمکزنان ظاهر میشود و سپس برای ۱۰ ساعت ضعیف گردیده و تا قدر ۱۰ ماند یک ستاره G۵ تغییر می کند که در واقع از مقابل ستاره B۸ دیگر عبور مینماید.
از دیگر ستارگان قابل توجه این مجموعه میتوان به مرفقالثریا (آلفا برساوش) با قدر ۸/۱ که یک ابرغول زرد با فاصله ۶۰۰ سال نوری است، اشاره کرد. در نزدیکی ستاره کسی برساوش در حد فاصل با اپسیلون میتوان انجیسی۱۴۹۹ که همان سحابی کالیفرنیا را که یک سحابی پخشنده است مشاهده کرد. در فاصله میان دو ستاره آلفا و کای برساوش انجیسی۱۲۴۵ وجود دارد که یک خوشه باز است.
یکی از پدیدههای مناسب برای رصد خوشه M34 است که شامل ستارگان کم نور با قدر هشتم است که در فاصله ۱۴۰۰ سال نوری از ما قرار دارد. در بازوهای مارپیچکهکشان راه شیری دو خوشهٔ NGC 869 و NGC 884 وجود دارد که اولی 300 سال نوری و دومی در حدود 7500 سال نوری از ما فاصله دارند. این دو خوشه در بخش فوقانی اتا در حد فاصل با ستاره فی برساوش واقع شدهاند. البته درقسمت میانی برساوش میان ستارگان کای برساووش و نوی آن که یک چندگانه است، نواختر 1901 قرار دارد.
اجرام غير ستارهاي
برساووش به لحاظ استقرار در امتداد کهکشان راه شیری، از نظر اجرام عمق آسمان غنی است. hبرساووش (NGC۸۶۹) و همچنین K برساووش (NGC۸۸۴) یک جفت خوشه باز قدر پنجم هستند که تحت نام ((خوشه دوگانه)) شناخته شده و در فاصله ۷۳۰۰ سال نوری از ما قرار گرفتهاند و با چشم غیر مسلح همانند ستارهای مات به نظر میرسند. m۳۴ هم خوشه دیگری از قدر پنج است.
منبع
ویکی بدیا
کتاب صورت های فلکی ، احمد دالکی