قرمزگرایی: تفاوت بین نسخهها
هانيه اميري (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ي' به 'ی') |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | + | <p style="text-align: justify; ">در اخترشناسی ، وقتی جسمی از محل رصد (و مشاهده) دور می شود ، در طیف نوری آن انتقال سرخ پدید می آید . انتقال به سرخ ، نوعی اثر دوپلر است که به افتخار فیزیک دان اتریشی ، کریستیان یوهان دوپلر (1803-1853) نام گذاری شده است . اصل دوپلر بیانگر آن است که هرگاه منبع نور (یا صوت) از نقطه ی (مشاهده ی) معینی دور شود ، طول موج (یا فاصله ی بین دو قله ی موج) آن بلندتر خواهد شد . برعکس ، هرگاه جسمی که نور یا صوت تولید می کند به سمت آن نقطه حرکت کند ، طول موج آن کوتاه تر خواهد شد . [[پرونده:H4040139-Austrian physicist, Christian Doppler-SPL.jpg|قاب|کریستیان یوهان دوپلر]]</p><p style="text-align: justify; "> | |
− | + | در مورد نور ، طول موج های بلندتر به طرف انتهای سرخ طیف رنگ ها گسترش می یابند ، حال آنکه طول موج های کوتاه تر در سمت انتهای آبی جای می گیرند . کوتاه تر شدن طول موج های جسم در حال نزدیک شدن را انتقال به آبی می نامند . </p><p style="text-align: justify; ">نخستین اخترشناسی که در سال 1912 انتقال دوپلری جسمی را در فضا مشاهده کرد ، وستو ملوین اسلایفر امریکایی (1875-1969) بود . موضوع مورد نظر وی کهکشان امرأة المسلسله (زن با زنجیر) بود که تا پیش از آن زمان تصور می شد سحابی ، یا ابری از غبار و گاز ، باشد . (تا آن زمان نمی دانستند که فراتر از راه شیری هم کهکشان هایی وجود دارد .) اسلایفر کشف کرد که طیف زن با زنجیر به سمت آبی انتقال یافته است ، و این بدان معنی بود که کهکشان مورد نظر در حال نزدیک شدن به زمین است . </p><p style="text-align: justify; ">دو سال بعد ، اسلایفر طیف چهارده سحابی مارپیچی دیگر را تجزیه و تحلیل کرد و دریافت که تنها دو تا از آنها انتقال به آبی دارند ، در حالی که دوازده تای دیگر انتقال به سرخ نشان می دهند . انتقال به سرخی که وی در برخی از مارپیچی ها مشاهده کرد ، حاکی از آن بود که آنها با سرعت های فوق العاده زیادی حرکت می کنند .</p> | |
+ | == منابع == | ||
− | + | 1. دانشنامه همگانی نجوم / بنیاد دانشنامه ی بزرگ فارسی | |
== جستارهای دیگر == | == جستارهای دیگر == | ||
− | * [[طول موج]] | + | |
− | * [[امواج الكترومغناطیس]] | + | *[[طول موج]] |
− | [[ | + | *[[امواج الكترومغناطیس]] |
− | [[ | + | |
+ | [[Category:کیهانشناسی]] | ||
+ | |||
+ | [[Category:فیزیک]] |
نسخهٔ ۱۲ سپتامبر ۲۰۱۲، ساعت ۱۶:۴۱
در اخترشناسی ، وقتی جسمی از محل رصد (و مشاهده) دور می شود ، در طیف نوری آن انتقال سرخ پدید می آید . انتقال به سرخ ، نوعی اثر دوپلر است که به افتخار فیزیک دان اتریشی ، کریستیان یوهان دوپلر (1803-1853) نام گذاری شده است . اصل دوپلر بیانگر آن است که هرگاه منبع نور (یا صوت) از نقطه ی (مشاهده ی) معینی دور شود ، طول موج (یا فاصله ی بین دو قله ی موج) آن بلندتر خواهد شد . برعکس ، هرگاه جسمی که نور یا صوت تولید می کند به سمت آن نقطه حرکت کند ، طول موج آن کوتاه تر خواهد شد .
در مورد نور ، طول موج های بلندتر به طرف انتهای سرخ طیف رنگ ها گسترش می یابند ، حال آنکه طول موج های کوتاه تر در سمت انتهای آبی جای می گیرند . کوتاه تر شدن طول موج های جسم در حال نزدیک شدن را انتقال به آبی می نامند .
نخستین اخترشناسی که در سال 1912 انتقال دوپلری جسمی را در فضا مشاهده کرد ، وستو ملوین اسلایفر امریکایی (1875-1969) بود . موضوع مورد نظر وی کهکشان امرأة المسلسله (زن با زنجیر) بود که تا پیش از آن زمان تصور می شد سحابی ، یا ابری از غبار و گاز ، باشد . (تا آن زمان نمی دانستند که فراتر از راه شیری هم کهکشان هایی وجود دارد .) اسلایفر کشف کرد که طیف زن با زنجیر به سمت آبی انتقال یافته است ، و این بدان معنی بود که کهکشان مورد نظر در حال نزدیک شدن به زمین است .
دو سال بعد ، اسلایفر طیف چهارده سحابی مارپیچی دیگر را تجزیه و تحلیل کرد و دریافت که تنها دو تا از آنها انتقال به آبی دارند ، در حالی که دوازده تای دیگر انتقال به سرخ نشان می دهند . انتقال به سرخی که وی در برخی از مارپیچی ها مشاهده کرد ، حاکی از آن بود که آنها با سرعت های فوق العاده زیادی حرکت می کنند .
منابع
1. دانشنامه همگانی نجوم / بنیاد دانشنامه ی بزرگ فارسی