سحابی سیاره نما: تفاوت بین نسخهها
هانيه اميري (بحث | مشارکتها) |
هانيه اميري (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ك' به 'ک') |
||
سطر ۱۰: | سطر ۱۰: | ||
سحابی سیارهنما (به انگلیسی: planetary nebula) نوعی سحابی گسیلشی است که از [[گاز]] و [[پلاسما]] تشکیل شده است. این نوع [[سحابی]] ها پس از مرگ ستارگان به وجود میآیند. این نام از قرن هجدهم به وجود آمده است و هنگامی که به علت حلقوی بودن این سحابیها (که خود به خاطر انفجار ستارهاست) در [[تلسکوپ]]های ضعیف به شکل یک [[سیاره]] دیده و اشتباه گرفته میشد. مدت عمر این سحابیها کوتاه و حدود ده هزار سال در مقابل با عمر چند میلیون سالهٔ [[ستاره]] است. | سحابی سیارهنما (به انگلیسی: planetary nebula) نوعی سحابی گسیلشی است که از [[گاز]] و [[پلاسما]] تشکیل شده است. این نوع [[سحابی]] ها پس از مرگ ستارگان به وجود میآیند. این نام از قرن هجدهم به وجود آمده است و هنگامی که به علت حلقوی بودن این سحابیها (که خود به خاطر انفجار ستارهاست) در [[تلسکوپ]]های ضعیف به شکل یک [[سیاره]] دیده و اشتباه گرفته میشد. مدت عمر این سحابیها کوتاه و حدود ده هزار سال در مقابل با عمر چند میلیون سالهٔ [[ستاره]] است. | ||
− | بیشتر این [[سحابی]] ها به | + | بیشتر این [[سحابی]] ها به شکل یک پوسته ی کروی شکل در حال گردش و فرار از [[ستاره]] ی مرکزی در حال مرگ هستند و به همین دلیل به آن ها سحابی های سیاره ای می گوییم با مرگ [[غول سرخ]] به بیرون پخش می شود و ستاره ای از نوع [[کوتوله سفید]] در مرکز باقی می ماند روشنی [[گاز]] های این نوع سحابی ها به دلیل بازتابش یا انتشار حاصل از ستاره ی مرکزی است سحابی های سیاره ای زیبا ترین و رنگارنگ ترین اشکال کیهانی را به وجود می آورد که از مشهور ترین ها شان به سحابی انگشتر ،پروانه،اسکیمو،مورچه و ساعت شنی اشاره کرد. |
جوانترین سحابی سیارهای مشاهده شده سحابی پرتوماهی است. | جوانترین سحابی سیارهای مشاهده شده سحابی پرتوماهی است. | ||
نسخهٔ ۲۸ اکتبر ۲۰۱۲، ساعت ۱۳:۳۱
|
سحابی سیارهنما
سحابی سیارهنما (به انگلیسی: planetary nebula) نوعی سحابی گسیلشی است که از گاز و پلاسما تشکیل شده است. این نوع سحابی ها پس از مرگ ستارگان به وجود میآیند. این نام از قرن هجدهم به وجود آمده است و هنگامی که به علت حلقوی بودن این سحابیها (که خود به خاطر انفجار ستارهاست) در تلسکوپهای ضعیف به شکل یک سیاره دیده و اشتباه گرفته میشد. مدت عمر این سحابیها کوتاه و حدود ده هزار سال در مقابل با عمر چند میلیون سالهٔ ستاره است.
بیشتر این سحابی ها به شکل یک پوسته ی کروی شکل در حال گردش و فرار از ستاره ی مرکزی در حال مرگ هستند و به همین دلیل به آن ها سحابی های سیاره ای می گوییم با مرگ غول سرخ به بیرون پخش می شود و ستاره ای از نوع کوتوله سفید در مرکز باقی می ماند روشنی گاز های این نوع سحابی ها به دلیل بازتابش یا انتشار حاصل از ستاره ی مرکزی است سحابی های سیاره ای زیبا ترین و رنگارنگ ترین اشکال کیهانی را به وجود می آورد که از مشهور ترین ها شان به سحابی انگشتر ،پروانه،اسکیمو،مورچه و ساعت شنی اشاره کرد. جوانترین سحابی سیارهای مشاهده شده سحابی پرتوماهی است.
منبع
ویکی پدیا