ابزارهای رصدی
شاید امروزه با شنیدن کلمه «ابزارهای رصدی» اولین چیزی که در ذهن اکثر افراد متبادر میشود، تلسکوپ باشد. اما در حقیقت ابزارهای رصدی زیادی هستند که از قدیم تا امروز مورد استفاده منجمان قرار گرفته است.
در درجه اول مهمترین ابزار رصدی «چشم انسان» است. هزاران سال پیش «چشم انسان» تنها وسیله ارتباطی و شناخت او از آسمان بود.
البته ابزارهایی نظیر اسطرلاب، زاویه سنج ، ربع، سدس و.... هم وجود داشت که به منجمان در محاسباتشان کمک میکردند. اما قدرت اپتیکی نداشتند و تاثیری در توان دید انسان نداشتند.
البته با همین ابزارها هم ستارهشناسان توانسته بودند اطلاعات مهمی درباره عالم به دست بیاورند.
اما با گذشت زمان و پیشرفت انسان، ابزارهایی اپتیکی به کمک چشمان انسان آمد و توانستند وسعت دید انسان را نسبت به عالم افزایش دهند.
به طور مختصر ابزارهای اپتیکی که امروزه استفاده میشوند عبارتند از:
دوربین دوچشمی
تلسکوپ
در این ابزارها از عدسی یا آینه یا ترکیب این دو برای دریافت نور و ایجاد تصویری با کیفیتتر از چشم انسان استفاده شده است.
مهمترین ویژگی این ابزارها، افزایش توان گردآوری نور چشم انسان است که به تبع آن توان بزرگنمایی و تفکیک چشم انسان را افزایش میدهند و باعث میشوند انسان بتواند اجرام را با دقت و وضوح بیشتری مشاهده کند.
همچنین ابزارهای دیگری نظیر تلسکوپهای رادیویی، ccd، آشکار سازها و... نیز جزو ابزارهای رصدی نوین به شمار میروند.