آذرگوی
آذرگوی نوع خاصی از شهاب است. آذرگویها شهاب های بسیار درخشانی هستند که حداقل قدر آنها در آسمان شب به (4-) میرسد و از هر سیاره دیگری در آسمان نورانی ترند.
در صورتی که آذرگویی بخواهد به قدری به اندازه ۴- یا بهتر برسد لااقل باید ۵۰ گرم وزن داشته باشد. در هر روز هزاران آذرگوی وارد جو زمين میشوند. در صورتی که آذرگوی در حدود ۴یا ۵ کیلوگرم وزن داشته باشد در اثر برخورد با جو کاملا نسوخته و باقیمانده آن به زمین برخورد میکند (به این نوع آذرگویها،سنگ آسمانی یا شهاب سنگ اطلاق میشود) رصد کردن آذرگویهای بسیار درخشان کار آسانی نیست. به ندرت اتفاق میافتد که آذرگوی با قدر بهتر از ۵- دیده شود. رصدگران حرفهای شهابوارها اظهار میدارند که در هر ۲۰۰ ساعت رصد شهابوارها تنها یک آذرگوی با قدر ۶- یا بهتر دیده میشود (این نوع شهابوارها حتی در روز هم دیده میشوند)؛ این در حالی است که رصد اذرگویهایی با قدر ۴- بسیار معمولتر است و میتوان در هر ۲۰ ساعت رصد، شاهد یکی از انها بود.
دو نوع دنباله در انتهای آذرگویها دیده میشود: دنباله روشن و دنباله دود
دنباله روشن درست مانند قطاری درخشان است که آذرگوی را دنبال میکند. این حالت به علت یونیزه شدن مولکولهای جو در اثر دمای بالای آذرگوی اتفاق میافتد. اغلب دنبالههای درخشان تنها چند ثانیه طول میکشند اما در انواع نادری از انها، دنباله تا چندین دقیقه درخشان باقی میماند. آذرگویهایی که دارای دنباله هستند، اغلب درخشیدن خود را در فاصلهای بیش از ۸۰ کیلومتر از سطح زمین آغاز میکنند
نوع دوم از دنبالهها که به دنباله دود معروفند بیشتر در روز اتفاق میافتند. این اذرگویها درخشیدن را در فواصلی نزدیکتر از ۸۰ کیلومتری سطح زمین اغاز مینمایند. این نوع دنباله اذرگوی، شبیه به اثر دود بجا مانده ازسفینههای فضایی به نظر میرسد
آمار قابل توجه در مورد اذرگویها، فراوانی برخورد آنها با زمین است. گفته میشود حدود ۱۰ تا ۵۰ آذرگوی هر روز به زمین برخورد میکنند. البته نمیتوان مسیر اذرگوی را تا زمین دنبال نمود، زیرا در لایههای پایینی جو سرد شده و در فاصله ۱۵ تا ۲۰ کیلومتر از سطح زمین از درخشیدن باز میایستند. از اذرگویهای رسیده به زمین تنها ۲ تا ۱۲ عدد از انها به مناطقی برخورد میکنند که احتمال یافته شدن توسط انسانها وجود دارد و بقیه در اقیانوسها و یا مناطق دور دست برخورد میکنند. اغلب اذرگویها در رنگهایی بسیار روشن دیده میشوند، البته رنگهای اذرگویها برای کشف نوع عناصر تشکیل دهنده آنها بسیار مهم است. اغلب رنگهای به ثبت رسیده عبارتند از قرمز، آبی روشن و به ندرت بنفش.