استوای آسمان: تفاوت بین نسخه‌ها
جز (استواي آسمان را به استوای آسمان منتقل کرد) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
اگر شعاع دایره ی استوای [[زمین]] را افزایش دهیم [[کره سماوی]] را در دایره ای قطع خواهد کرد که استوای سماوی نامیده می شود . به عبارتی دیگر فصل مشترک صفحه ی استوای [[زمین]] با [[کره سماوی]] ، استوای سماوی نامیده می شود . | اگر شعاع دایره ی استوای [[زمین]] را افزایش دهیم [[کره سماوی]] را در دایره ای قطع خواهد کرد که استوای سماوی نامیده می شود . به عبارتی دیگر فصل مشترک صفحه ی استوای [[زمین]] با [[کره سماوی]] ، استوای سماوی نامیده می شود . | ||
| − | همانطور که [[زمین]] را بدو نیمکره شمالی وجنوبی تقسم می کند این خط نیز آسمان را به دو نیمکره شمالی وجنوبی تقسیم می کند وخطی است که | + | همانطور که [[زمین]] را بدو نیمکره شمالی وجنوبی تقسم می کند این خط نیز آسمان را به دو نیمکره شمالی وجنوبی تقسیم می کند وخطی است که به عنوان صفر [[میل]] سماوی در [[مختصات سماوی]] استفاده می شود. |
| − | اگر محور | + | اگر محور چرخش زمین به دور خودش راهم از دو طرف تا بینهایت امتداد دهیم [[کره سماوی]] را در دو نقطه قطع خواهد کرد . نقطه ی تقاطع شمالی را قطب شمال سماوی ( North Celestial Position ) و نقطه ی تقاطع جنوبی را قطب جنوب سماوی ( South Celestial Position ) می نامیم . |
| − | همچنين استواي | + | همچنين استواي سماوی دربردارنده نقطه [[اعتدال بهاری]] است كه بانماد گاما نشان داده مي شود. |
| − | |||
| − | |||
برای پیدا کردن قسمتی از استوای سماوی که دارای حداکثر ارتفاع از [[افق]] می باشد کافی است عرض جغرافیایی محل را از ۹۰ درجه کسر کرد. | برای پیدا کردن قسمتی از استوای سماوی که دارای حداکثر ارتفاع از [[افق]] می باشد کافی است عرض جغرافیایی محل را از ۹۰ درجه کسر کرد. | ||
[[رده:نجوم رصدی]] | [[رده:نجوم رصدی]] | ||
نسخهٔ ۸ آوریل ۲۰۱۲، ساعت ۰۹:۵۱
اگر شعاع دایره ی استوای زمین را افزایش دهیم کره سماوی را در دایره ای قطع خواهد کرد که استوای سماوی نامیده می شود . به عبارتی دیگر فصل مشترک صفحه ی استوای زمین با کره سماوی ، استوای سماوی نامیده می شود .
همانطور که زمین را بدو نیمکره شمالی وجنوبی تقسم می کند این خط نیز آسمان را به دو نیمکره شمالی وجنوبی تقسیم می کند وخطی است که به عنوان صفر میل سماوی در مختصات سماوی استفاده می شود.
اگر محور چرخش زمین به دور خودش راهم از دو طرف تا بینهایت امتداد دهیم کره سماوی را در دو نقطه قطع خواهد کرد . نقطه ی تقاطع شمالی را قطب شمال سماوی ( North Celestial Position ) و نقطه ی تقاطع جنوبی را قطب جنوب سماوی ( South Celestial Position ) می نامیم .
همچنين استواي سماوی دربردارنده نقطه اعتدال بهاری است كه بانماد گاما نشان داده مي شود.
برای پیدا کردن قسمتی از استوای سماوی که دارای حداکثر ارتفاع از افق می باشد کافی است عرض جغرافیایی محل را از ۹۰ درجه کسر کرد.
