بادهای خورشیدی
بادهای خورشیدی (به انگلیسی: Solar wind) جریانی از ذرات یونی (پلاسما) انرژی داری هستند که از طرف خورشید به فضا در تمام جهات ساطع می‌شوند.
همین بادهای خورشیدی هستند که در برخورد با سطوح فوقانی جو زمین باعث ایجاد شفق قطبی و حتی گاهی تداخل جریانهای برق و سیستمهای ارتباطاتی می‌شوند.
ذرات بنیادی که به زمین برخورد میکنند، هم از خورشید و هم از بیرون ازمنظومه شمسی سرچشمه میگیرند. ذرات باردار، عمدتاً متشکل از پروتون، الکترون و ذرات آلفا (هسته هلیوم)، به صورت پیوسته به بیرون از خورشید جریان دارند. در فاصلة زمین از خورشید، سرعت این باد خورشیدی بین ۳۰۰ تا ۵۰۰ کیلومتر بر ثانیه است. ذرات با میدان مغناطیسی خورشید برهمکنش میکنند. شدت میدان مغناطیسی خورشید در فاصله زمین، حدود یک هزارم میدان زمین است. ذراتی که از بیرون منظومه شمسی میآیند، پرتوهای کیهانی نام دارند.
تاج بسيار داغ خورشيد در فضا منتشر و دائم در ان گسترده میشود.به جريان گاز هایتاج خورشيد در فضا بادهایخورشيدیمیگويند.چگالیاين باد ها در نزديكیخورشيد تقريبا بين 10 تا100 ذره در هر سانتیمتر مكعب است.باد خورشيدیبا سرعتیمعادل صدها كيلومتر در ثانيه از خورشيد به هر سو میوزد.در فواصل زيادیاز خورشيد يعنیفراتر از مدار نپتون از سرعت اين باد كه مافوق صوت است كاسته میشود و با گاز هایميان ستاره ایتركيب میگردد.
باد هایخورشيدیبه شكل يك حباب بزرگ شبيه به قطره اشك به نام هليوسفر در فضایميان سياره ایگسترده شده است.خورشيد و همه سياره هایان درون هليوسفر قرار دارند.فراتر از مدار نپتون دورترين سياره از خورشيد هليوسفر به گاز ها و غبار هایميان ستاره ایمیپيوندد.گرجه اتمهایموجود در فضایبين ستاره ایمیتوانند در اين حباب نفوذ نمايند اما در واقع میتوان گفت كه همه مواد تشكيل دهنده هليوسفر از خود خورشيد ناشیمیشوند
منابع
1. ویکی‌پدیا فارسی
2. کتاب مبانی ستاره‌شناسی/ هانو کارتونن و همکاران/ مترجم: غلامرضا شاه‌علی/ انتشارات شاهچراغ [۱]
3. كتاب شناخت فضا و منظومه شمسي/گزيده مقالات ناسا/مترجم:الهام سجاديفر
