در حال ویرایش تحلیل طیف خورشیدی

[[خورشید]] نزدیکترین [[ستاره]] به ماست،اما باز هم فاصله آن از ما به قدری دور است که نمی‌توان با اندازه گیری های رایج و معمولی به خصوصیات آن پی برد. یکی از راه هایی که به انسان در شناخت این ستاره و ستارگان دیگر کمک کرده است، طیف سنجی است. با [[طیف سنجی]] خورشید می‌توان به بسیاری از خصوصیات فیزیکی آن از جمله ترکیب،[[دما]]،قطر و...دست یافت. در اینجا قصد داریم با بررسی [[طیف]] ستاره و از روی قواعد و فرمول ها و روابط کشف شده به بررسی برخی ویژگی های تنها ستاره [[منظومه شمسی]] بپردازیم.

گوستا و کیرشهوف آلمانی پی برد که همین پدیده را می‌توان در آزمایشگاه با گذراندن نور سفید از میان گاز های گوناگون بدست آورد.

بنابراین می‌توانیم از یک [[جسم سیاه]] سه نوع طیف پیوسته، نشری و جذبی داشته باشیم.

هر دسته برای خود ویژگی هایی دارند که می‌توان اینگونه گفت:

گفتیم که ازهر عنصر نیز می‌توان طیفی ایجاد کرد.خطوط طیف بر اثر جذب یا نشر [[انرژی]] [[فوتون]] ها توسط اتم عناصر بوجود آمده اند.از آنجایی که هر عنصر ساختار اتمی منحصر به فردی دارد،پس هر اتم مجموعه خطوط طیفی خاص خود را دارد. به عبارتی اتم در قالب طیف خاص خود "پای اسمش را امضا می کند".

حال ما می‌توانیم با ثبت طیف خورشید و مقایسه این طیف با عناصری که در آزمایشگاه به دست آمده اند، ترکیب آن را مشخص کنیم.

دمای واقعی را می‌توان میانگینی از این مقادیر اختیار کرد:

با توجه به این نکته که خورشید کروی است و با در اختیار داشتن شعاع خورشید می‌توان حجم و مساحت آن را محاسبه نمود:

با جای گذاری قدر مطلق و ظاهری خورشید که به ترتیب از نمودار H-R و روش های رصدی بدست می آیند،می‌توان فاصله را برحسب پارسک بدست آورد:

مبتنی بر [[اثر زیمان]] خطوط طیفی در یک میدان نیرومند مغناطیسی یا به چندین مولفه شکافته می شوند و یا به وجه قابل ملاحظه ای پهن می شوند. چگونگی شکافتن یا میزان پهن شدن بسته به [[میدان مغناطیسی]] است. با بررسی میزان شکافتگی خطوط عناصر در طیف خورشید، می‌توانیم به میدان مغناطیسی آن پی ببریم.