تلسکوپ آپوکروماتیک
بهترین نوع تلسکوپ های شکستی آپوکروماتیک ها نام دارند. این دسته یکی از مناسب ترین، کم خطا ترین و البته گران ترین انواع در بین کل تلسکوپ ها برای رصد و همچنین عکاسی نجومی است. شیئی آپوکروماتیک ها می تواند دو تکه یا سه تکه باشد؛ تفاوت آن دو تلسکوپ در این است که در آپوکروماتی با شیئی دو تکه، در بزرگنمایی بالا ابیراهی رنگی خودش را نشان می دهد اما در آپوکروماتی با شیئی سه تکه حتی در بزرگنمایی بالا نیز خبری از ابیراهی رنگی نیست. اما در عکاسی نجومی از سحابی ها و کهکشان ها با استفاده از آپوروماتی با فاصله کانونی کم که نیاز به بزرگنمایی بالا نداریم می توان از اپتیکی با شیئی دو تکه نیز استفاده کرد زیرا خطای رنگی در آن بزرگنمایی محسوس نیست.
در این دسته از تلسکوپ ها، نه تنها ابیراهی کروی کاملا برطرف شده، تاریکی گوشه ها و ابیراهی رنگی نیز تقریبا از بین رفته است. اما به علت انحنای میدان در عدسی آن با خطایی مواجه هستیم که در آن ستاره های گوشه تصویر وضوح خود را از دست می دهند. برای رفع این مشکل استفاده از قطعه ای به نام تخت کننده میدان یا Field Flattener ضروری است. این قطعه علاوه بر تصحیح این خطا، فاصله کانونی و در نتیجه نسبت کانونی (F) را نیز کاهش می دهد که موجب باز تر شدن میدان دید و افزایش سرعت عکاسی می شود.
در عکاسی نجومی
آپوکرومات ها بدون شک از بهترین انواع تلسکوپ جهت عکاسی دیپ اسکای می باشند. نوری که از عدسی می گذرد در مقایسه با نوری که از آینه بازتاب می گردد وضوح و شفافیت بیشتری دارد. ابیراهی رنگی و کروی نیز در آن ها تصحیح شده است.
در عکاسی از سحابی ها تلسکوپ های آپوکروماتیک که فاصله کانونی کمی دارند (لوله کوتاه) بسیار عالی عمل می کنند. سحابی های اجرامی با گستردگی زاویه ای بالا هستند و میدان دید باز در آن ها بسیار موثر است. کیفیت و میدان دید آپو های لوله کوتاه آن ها را بیش از هر نوع اپتیک دیگری برای عکاسی از سحابی ها مناسب گردانده است. در عکاسی از کهکشان ها آپوکرومات ها بهترین نیستند، اگرچه کهکشان های مشهوری چون آندرومدا و مثلث آنقدر گستردگی زاویه ای دارند که یک آپوکرومات لوله کوتاه مناسب باشد، اما فراموش نکنیم که عمده کهکشان ها ابعاد زاویه ای کمتری دارند که فاصله کانونی 400-500 میلیمتر بهترین گزینه برایشان نیست.
منبع
سایت آوا استار
