در حال ویرایش حلقه کرپ
هشدار: شما وارد نشده‌اید. نشانی آی‌پی شما برای عموم قابل مشاهده خواهد بود اگر هر تغییری ایجاد کنید. اگر وارد شوید یا یک حساب کاربری بسازید، ویرایش‌هایتان به نام کاربری‌تان نسبت داده خواهد شد، همراه با مزایای دیگر.
این ویرایش را می‌توان خنثی کرد.
لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که می‌خواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثی‌سازی ویرایش را به پایان ببرید.
| نسخهٔ فعلی | متن شما | ||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
[[پرونده:Large Cjb4gjZrkF.jpg|چپ|قاب]] | [[پرونده:Large Cjb4gjZrkF.jpg|چپ|قاب]] | ||
| − | حلقه | + | حلقه كریپ یكی از حلقه‌های [[زحل]] است. حلقه كریپ نام معمولی حلقه C زحل است. كه این حلقه اغلب به صورت شفاف دیده می شود. حلقه كریپ در داخل حلقه B قرار دارد، كه درخشانترین حلقه به دور این سیاره است. عكس‌های نزدیكی كه توسط فضاپیمای وویجر گرفته شده، نشان داده است كه حلقه كریپ از تخته سنگ‌های یخ زده بسیار بزرگ و بی‌شماری كه مانند ماه‌های كوچك به دور زحل در حال گردش هستند، تشكیل شده است. |
| − | حلقه | + | حلقه كریپ در سال 1850 میلادی كشف شد. |
حلقه‌های زحل گسترده‌ترین سیستم حلقه سیاره‌ای در بین سیاره‌های منظومه خورشیدی است. این حلقه‌ها از ذرات بسیار کوچکی در اندازه‌های چند میکرومتر تا چندین متر تشکیل شده است که بصورت توده‌ای از غبار به دور مدار زحل در گردش می‌باشد. ذرات این حلقه‌ها بیشتر از یخ آب و آلودگی‌هایی همچون گرد و غبار و دیگر مواد شیمیایی تشکیل شده است. | حلقه‌های زحل گسترده‌ترین سیستم حلقه سیاره‌ای در بین سیاره‌های منظومه خورشیدی است. این حلقه‌ها از ذرات بسیار کوچکی در اندازه‌های چند میکرومتر تا چندین متر تشکیل شده است که بصورت توده‌ای از غبار به دور مدار زحل در گردش می‌باشد. ذرات این حلقه‌ها بیشتر از یخ آب و آلودگی‌هایی همچون گرد و غبار و دیگر مواد شیمیایی تشکیل شده است. | ||
اگر چه روشنایی حلقه‌ها قدر ظاهری زحل را افزایش می‌دهد، اما این حلقه‌ها از روی زمین با چشم‌های غیرمسلح قابل دیدن نیستند. در سال ۱۶۱۰ میلادی زمانی که گالیله برای اولین بار تلسکوپ را به سوی آسمان گرفت، به اولین شخصی تبدیل شد که توانست حلقه‌های زحل را مشاهده کند. هر چند که او نتوانست ماهیت حقیقی این حلقه‌ها را مشخص کند. در سال ۱۶۵۵ میلادی، کریستیان هویگنس اولین شخصی بود که حلقه‌ها را با عنوان دیسک‌های اطراف زحل معرفی نمود. | اگر چه روشنایی حلقه‌ها قدر ظاهری زحل را افزایش می‌دهد، اما این حلقه‌ها از روی زمین با چشم‌های غیرمسلح قابل دیدن نیستند. در سال ۱۶۱۰ میلادی زمانی که گالیله برای اولین بار تلسکوپ را به سوی آسمان گرفت، به اولین شخصی تبدیل شد که توانست حلقه‌های زحل را مشاهده کند. هر چند که او نتوانست ماهیت حقیقی این حلقه‌ها را مشخص کند. در سال ۱۶۵۵ میلادی، کریستیان هویگنس اولین شخصی بود که حلقه‌ها را با عنوان دیسک‌های اطراف زحل معرفی نمود. | ||
