در حال ویرایش حیات هوشمند در جهان

جهان ما برای زندگی مناسب است، اما گستردگی این حیات چگونه است؟ ما بر این گمانیم که غالب اشکال حیات، از همان مبانی شیمی مشابه به حیاتِ مبتنی بر کربن ما سود میبرند. عناصر اساسی وجود ما (کربن، اکسیژن و نیتروژن) آنهایی هستند که برای نخستین بار در ستارگان تولید شدند و از اینرو فراوانند. علاوه بر این، ترکیبات کربن در مقایسه با دیگر عناصر بیشترین تنوع را دارد. امکان وجود گونههایی از زندگی برپایه گوگرد، آرسنیک و متان غیر ممکن نیست؛ اما به تصور نویسنده، فراوانی بسیار کمتری خواهند داشت. 

بنابراین، در بیشتر موارد به مکانهایی نیاز داریم که آب بهصورت مایع باشد؛ مانند سطح سیارهای در کمربند قابلسکونت ستارهاش، یا اقیانوسی در زیر یخهای یک قمر که با حرارت [کشند]ی سیاره بزرگ مجاورش گرم شده است. چنانچه امیدی به وجود دیگر تمدنهای پیشرفته داشته باشیم، مدت زمانی قابل ملاحظه لازم است - تا گونههای ساده حیات احتمالاً شانسی برای تکامل پیدا کنند. 

در سال 1960، [فرنک دریک] (Frank Drake)، کسی که سال پیش از آن در پروژهای به نام [عظمی] (Ozma) برای نخستین بار به جستجوی هوش فرازمینی پرداخته بود، گروهی از دانشمندان برجسته را جمع کرد تا برآوردی از احتمال وجود تمدنهای هوشمند دیگر در کهکشان داشته باشند؛ تمدنهایی که ممکن است سیگنالهایی برای ما ارسال کنند و ما بتوانیم آنها را در برنامههای رصدی موسوم به [سِتی] (SETI) آشکار نماییم.

==منبع==
کتاب درآمدی بر نجوم و کیهان‌شناسی/ نویسنده: ایان موریسون/ مترجم: غلامرضا شاه‌علی [http://astronomy2012.blogfa.com/]

[رده: اخترزیست‌شناسی]