دوره زمین مرکزی

منجمان نخستین معتقد بودند که زمین باید در مرکز جهان باشد و فرض می کردند که خورشید,ماه و ستارگان به دور زمینِِِ ساکن می گردند.علاقه آنان که به معنای امروزی کلمه چندان علمی نبود,به طور عمده معطوف بود به مسائل علمی,به رابطه واقعی یا فرضی رویدادهای آسمانی با حوادث زمینی و به جستجوی آسمان به خاطر یافتن نشانه هایی از وقایع سعد و نحس. با وجود این کشف های برجسته ای در این دوران صورت پذیرفت.گاهشماری با دقت زیادی رشد کرد.دایرِة البروج-مسیر ظاهری خورشید از میان ستارگان-به دقت تمام تعریف شد.دوره کامل خسوف و کسوف تعیین گردید و حتی در قرن دوم پیش از میلاد به حرکت محور زمین پی برده شد.پیان دورۀ زمین مرکزی در قرن شانزدهم با شخصیت بزرگ نیکولائوس کوپر نیک(1543-1473)پیوندی نزدیک دارد.