سحابی سیاره نما: تفاوت بین نسخه‌ها
هانيه اميري (بحث | مشارکتها) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{نوشتار خرد}} | {{نوشتار خرد}} | ||
== سحابی سیاره‌نما == | == سحابی سیاره‌نما == | ||
| + | |||
| + | [[پرونده:NGC6543.jpg|thumb|left|250px|ان‌جی‌سی ۶۵۴۳, [[سحابی چشم گربه]]]] | ||
| + | |||
| + | |||
| سطر ۶: | سطر ۱۰: | ||
سحابی سیاره‌نما (به انگلیسی: planetary nebula) نوعی سحابی گسیلشی است که از [[گاز]] و [[پلاسما]] تشکیل شده است. این نوع [[سحابی]] ها پس از مرگ ستارگان به وجود می‌آیند. این نام از قرن هجدهم به وجود آمده است و هنگامی که به علت حلقوی بودن این سحابیها (که خود به خاطر انفجار ستاره‌است) در [[تلسکوپ]]های ضعیف به شکل یک [[سیاره]] دیده و اشتباه گرفته می‌شد. مدت عمر این سحابیها کوتاه و حدود ده هزار سال در مقابل با عمر چند میلیون سالهٔ [[ستاره]] است. | سحابی سیاره‌نما (به انگلیسی: planetary nebula) نوعی سحابی گسیلشی است که از [[گاز]] و [[پلاسما]] تشکیل شده است. این نوع [[سحابی]] ها پس از مرگ ستارگان به وجود می‌آیند. این نام از قرن هجدهم به وجود آمده است و هنگامی که به علت حلقوی بودن این سحابیها (که خود به خاطر انفجار ستاره‌است) در [[تلسکوپ]]های ضعیف به شکل یک [[سیاره]] دیده و اشتباه گرفته می‌شد. مدت عمر این سحابیها کوتاه و حدود ده هزار سال در مقابل با عمر چند میلیون سالهٔ [[ستاره]] است. | ||
| − | + | بیشتر این [[سحابی]] ها به شكل یك پوسته ی كروی شكل در حال گردش و فرار از [[ستاره]] ی مركزی در حال مرگ هستند و به همین دلیل به آن ها سحابی های سیاره ای می گوییم با مرگ [[غول سرخ]] به بیرون پخش می شود و ستاره ای از نوع [[كوتوله سفید]] در مركز باقی می ماند روشنی [[گاز]] های این نوع سحابی ها به دلیل بازتابش یا انتشار حاصل از ستاره ی مركزی است سحابی های سیاره ای زیبا ترین و رنگارنگ ترین اشكال كیهانی را به وجود می آورد كه از مشهور ترین ها شان به سحابی انگشتر ،پروانه،اسكیمو،مورچه و ساعت شنی اشاره كرد. | |
| + | جوانترین سحابی سیاره‌ای مشاهده شده سحابی پرتوماهی است. | ||
| + | |||
[[رده:اخترفیزیک]] | [[رده:اخترفیزیک]] | ||
نسخهٔ ۲۳ اوت ۲۰۱۲، ساعت ۱۵:۱۶
|
سحابی سیاره‌نما
سحابی سیاره‌نما (به انگلیسی: planetary nebula) نوعی سحابی گسیلشی است که از گاز و پلاسما تشکیل شده است. این نوع سحابی ها پس از مرگ ستارگان به وجود می‌آیند. این نام از قرن هجدهم به وجود آمده است و هنگامی که به علت حلقوی بودن این سحابیها (که خود به خاطر انفجار ستاره‌است) در تلسکوپ‌های ضعیف به شکل یک سیاره دیده و اشتباه گرفته می‌شد. مدت عمر این سحابیها کوتاه و حدود ده هزار سال در مقابل با عمر چند میلیون سالهٔ ستاره است.
بیشتر این سحابی ها به شكل یك پوسته ی كروی شكل در حال گردش و فرار از ستاره ی مركزی در حال مرگ هستند و به همین دلیل به آن ها سحابی های سیاره ای می گوییم با مرگ غول سرخ به بیرون پخش می شود و ستاره ای از نوع كوتوله سفید در مركز باقی می ماند روشنی گاز های این نوع سحابی ها به دلیل بازتابش یا انتشار حاصل از ستاره ی مركزی است سحابی های سیاره ای زیبا ترین و رنگارنگ ترین اشكال كیهانی را به وجود می آورد كه از مشهور ترین ها شان به سحابی انگشتر ،پروانه،اسكیمو،مورچه و ساعت شنی اشاره كرد. جوانترین سحابی سیاره‌ای مشاهده شده سحابی پرتوماهی است.
منبع
ویکی پدیا
