در حال ویرایش عمر جهان
هشدار: شما وارد نشده‌اید. نشانی آی‌پی شما برای عموم قابل مشاهده خواهد بود اگر هر تغییری ایجاد کنید. اگر وارد شوید یا یک حساب کاربری بسازید، ویرایش‌هایتان به نام کاربری‌تان نسبت داده خواهد شد، همراه با مزایای دیگر.
این ویرایش را می‌توان خنثی کرد.
لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که می‌خواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثی‌سازی ویرایش را به پایان ببرید.
| نسخهٔ فعلی | متن شما | ||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | محاسبه سن جهان از طریق مطالعه [[انبساط عالم ]] امکان پذیر است . زیرا با در دست داشتن میزان انبساط | + | محاسبه سن جهان از طریق مطالعه [[انبساط عالم ]] امکان پذیر است . زیرا با در دست داشتن میزان انبساط می توان به زمانی در تاریخ جهان بازگشت که تمام کهکشان ها در نقطه ای متمرکز بوده اند . ما این زمان را اصطلاحا آغاز جهان می نامیم ، بنابراین زمان بین آغاز تا حال عبارت است از سن جهان ولی برای حل کامل مسئله نخست باید از هندسه ی جهان آگاه شد و بعد معادله های لازم را در روابط بین کیهانشناسی و ویژگی های جهان به کاربرد . |
از آنجا که هر مدل کیهانشناختی جواب مخصوص خود را دارد ، لذا یافتن دقیق سن از این طریق عملی نیست . زیرا نخست باید صحت یکی از این نظریات اصلاح شود . مدل اقلیدسی جهان که به فضای مسطح اعتقاد دارد ، ساده ترین مدل هاست | از آنجا که هر مدل کیهانشناختی جواب مخصوص خود را دارد ، لذا یافتن دقیق سن از این طریق عملی نیست . زیرا نخست باید صحت یکی از این نظریات اصلاح شود . مدل اقلیدسی جهان که به فضای مسطح اعتقاد دارد ، ساده ترین مدل هاست | ||
| − | با محاسبه سن بر مبنای آن به عددی در حدود 11 میلیارد سال می رسیم . با توجه به اینکه سن زمین 4 تا 5 میلیارد سال و سن منظومه خورشیدی که از اندازه گیری سن شهاب سنگ ها عملی شده حدود 4.6 میلیارد سال است ؛ | + | با محاسبه سن بر مبنای آن به عددی در حدود 11 میلیارد سال می رسیم . با توجه به اینکه سن زمین 4 تا 5 میلیارد سال و سن منظومه خورشیدی که از اندازه گیری سن شهاب سنگ ها عملی شده حدود 4.6 میلیارد سال است ؛ می توان اعتقاد داشت که سن جهان نیز نمی تواند بیش از 11 میلیارد سال باشد . |
| − | با وجود اینکه مقدار فوق برای سن جهان معقولانه به نظر می رسد ولی در محاسبه سن پیر ترین ستارگان [[کهکشان راه شیری]] به مقادیر بین 12 تا 15 میلیارد سال می رسیم . برای رفع این تناقض ، چند احتمال | + | با وجود اینکه مقدار فوق برای سن جهان معقولانه به نظر می رسد ولی در محاسبه سن پیر ترین ستارگان [[کهکشان راه شیری]] به مقادیر بین 12 تا 15 میلیارد سال می رسیم . برای رفع این تناقض ، چند احتمال می توان پیش کشید نخست اینکه هندسه جهان را غیر اقلیدسی بنامیم . محاسبه سن جهان بر مبنای هندسه غیر اقلیدسی ، رسیدن به مقادیر بیش از 15 میلیارد سال را ممکن می سازد . |
دوم اینکه فرض کنیم که محاسبه سن ستارگان پیر کهکشان خودمان همراه با اشتباه بوده و سن واقعی آنها کمتر از مقادیر به دست آمده است . | دوم اینکه فرض کنیم که محاسبه سن ستارگان پیر کهکشان خودمان همراه با اشتباه بوده و سن واقعی آنها کمتر از مقادیر به دست آمده است . | ||
سومین فرض این است که منشا جهان یک نقطه نیست و شکل عمومی آن از یک نوسان پیروی می کند . یعنی جهان متناوبا در حال انبساط و انقباض است و زندگی امروزی ما به صورت تصادفی در مرحله انبساط آن قرار گرفته است . | سومین فرض این است که منشا جهان یک نقطه نیست و شکل عمومی آن از یک نوسان پیروی می کند . یعنی جهان متناوبا در حال انبساط و انقباض است و زندگی امروزی ما به صورت تصادفی در مرحله انبساط آن قرار گرفته است . | ||
| − | در این صورت طی انقباض و انبساط ( که فرض می شود حجم جهان در حال انقباض ، زیاد کوچکتر از حجم جهان فعلی نیست ) ستارگانی | + | در این صورت طی انقباض و انبساط ( که فرض می شود حجم جهان در حال انقباض ، زیاد کوچکتر از حجم جهان فعلی نیست ) ستارگانی می توان یافت که سنشان خیلی بیشتر از عمر یک انقباض یا انبساط باشد |
را حل چهارم این است که جهان تاریخ نا محدودی دارد و به موازات دور شدن کهکشان ها از هم ، کهکشان های دیگری برای پر کردن فضای خالی آنها پدید می آیند . این فرضیه به جهان حالت پایدار مشهور است. | را حل چهارم این است که جهان تاریخ نا محدودی دارد و به موازات دور شدن کهکشان ها از هم ، کهکشان های دیگری برای پر کردن فضای خالی آنها پدید می آیند . این فرضیه به جهان حالت پایدار مشهور است. | ||
