|
|
| (۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده) |
| سطر ۱: |
سطر ۱: |
| − | لکه‌های خورشیدی، پدیده‌هایی موقتی بر فوتوسفر (نور سپهر) [[خورشید]] هستند که از دید چشم انسان در مقایسه با نواحی اطراف، تیره به نظر می‌رسند. در این لکه‌ها، فعالیت مغناطیسی شدید با اثری مشابه ِ پدیده ترمزی جریان ادی (eddy current brake) مانع از جریان همرفتی می‌شود و ناحیه‌هایی با دمای کمتر را پدید می‌آورد. همانند آهن‌رباها، لکه‌های خورشیدی نیز دو قطب دارند. با وجود این که دمای لکه‌های خورشیدی به 4500-3000 کلوین (4227-2727 درجه سانتی‌گراد) می‌رسد، در مقایسه با مواد اطراف که دمایی حدود 5780 کلوین دارند، به وضوح به صورت نقاطی تیره دیده می‌شوند؛ زیرا شدت درخشندگی یک [[جسم سیاه]] داغ (جو خورشید هم تقریبا این‌گونه است) تابعی از توان چهارم [[دما]] است. اگر لکه‌های خورشید از نواحی اطرافشان جدا بودند، از جرقه‌ی قوس الکتریکی روشن‌تر به نظر می‌آمدند. اندازه لکه‌ها در حین حرکت بر سطح خورشید، گسترش و کاهش می‌یابد و می‌توانند به اندازه‌ای برابر 80,000 کیلومتر (50,000 مایل) برسند، به گونه‌ای که بزرگترین آن‌ها از زمین بدون کمک [[تلسکوپ]] قابل مشاهده است. هم‌چنین وقتی لکه‌ها برای اولین بار در سطح فوتوسفر نمایان شوند،ممکن است با[[سرعت]] های نسبی (حرکت ویژه) چند صد متر بر ثانیه حرکت کنند.
| + | #تغییرمسیر [[خورشید#لکه های خورشیدی ]] |
| − | | + | [[Category:منظومه شمسی|منظومه_شمسی]] |
| − | با توجه به فعالیت شدید مغناطیسی، لکه‌ها میزبان پدیده‌های ثانویه‌ای مثل حلقه‌های تاجی (prominence) و اتصال‌های مجدد مغناطیسی (reconnection) هستند. منشا بیشتر شراره‌های خورشیدی و فوران‌های عظیم تاج (CME)، نواحی فعال مغناطیسی پیرامون گروه‌هایی از لکه‌هاست. پدیده‌هایی مشابه لکه‌ها به صورت غیر مستقیم در سایر نیز ستاره‌ها رصد شده‌اند که عموما لکه‌های [[ستاره]] ای (starspots) نامیده می‌شوند که هم شامل لکه‌های روشن و هم لکه‌های تیره هستند.
| + | [[رده:خورشید]] |
| − | | |
| − | | |
| − | | |
| − | اندازه لکه (کلف)های خورشیدی متفاوت است و از 3000 کیلومتر تا ده برابر این رقم تغییر می کند . بزرگ ترین لکه شناخته شده که در آوریل 1947 ( فروزدین 1326 ) دیده شد ، مساحتی بیش از 30 برابر سطح زمین داشت . بیش از 50 درصد لکه های خورشیدی عمری کمتر از 4 روز دارند اما گه گاه لکه هایی دیده می شود که بیش از 100 روز دوام می آورند .
| |
| − | | |
| − | لکه های خورسیدی به گردابی می مانند که حرکت آن در نیمکره شمالی خورشید در خلاف جهت عقربه های ساعت و در نیمکره جنوبی در جهت عقربه های ساعت است .
| |
| − | در قاعده گرداب ، گاز به بیرون جریان دارد و در سطوح بالایی به داخل می ریزد . ارتفاع گرداب ممکن است 150 کیلومتر باشد و به احتمال زیاد آثار مغناطیسی نیرو محرک های اصلی گاز ها هستند
| |
| − | مساحتی از خورشید که از لکه پوشیده شده دستخوش تغییرات زیادی می شوند . ممکن است هفته ها بگذرد و حتی یک لکه هم بر سطح خورشید نباشد ، سپس ده ها لکه بر قرص خورشید ظاهر شود.
| |
| − | | |
| − | | |
| − | == لكه هاي خورشيدي 2==
| |
| − | لكه هاي خورشيدي مناطقي تيره و تقريبا دايره اي شكل در سطح خورشيد هستند.انها زماني شكل مي گيرند كه دسته اي از خطوط مغناطيسي درون خورشيد به سطح ان مي رسند.
| |
| − | دماي لكه ها از دماي مناطق اطرافشان كمتر و ميدان مغناطيسي در انها بسيار قوي است.دماي لكه هاي خورشيدي بين 4000 تا4500 درجه كلوين و دماي سطح خورشيد 5700 درجه كلوين است.به همين دليل انها تيره تر از سطح ستاره به نظر مي رسند.
| |
| − | داده هاي رصدي از دهه 80 قرن بيستم نشان مي دهد كه تعداد لكه هاي خورشيدي با شدت تابش خورشيد مرتبط است.جالب اين كه هر چه تعداد لكه ها بيشتر باشد شدت تابش نور خورشيد بيشتر است چون كه مناطق اطراف لكه ها درخشان تر هستند.
| |
| − | | |
| − | == منبع ==
| |
| − | *کتاب نجوم به زبان ساده نوشته مایر دگانی
| |
| − | | |
| − | *ویکی پدیا انگلیسی [http://en.wikipedia.org/wiki/Sunspot]
| |
| − | | |
| − | *كتاب فضاو منظومه شمسي/گزيده مقالات ناسا/مترجم:الهام سجاديفر
| |
| − | [[رده:منظومه شمسی]] | |
