در حال ویرایش نجوم دردوران باستان

<span style="font-size: 12px;">در اوایل هزاره اول پیش از میلاد، با رشد تمدن یونانی و انتقال تدریجی دانش مصر و میانرودان و ایران به آنجا، دانش دوران باستان به تحولی بزرگ رسید. برخلاف بابلی ها، که نجوم را بیشتر برای کاربرد آن در پیشگویی آینده ( [http://wiki.avastarco.com/index.php?title=اختربینی اختربینی] ) مطالعه می کردند، یونانیان در پی یافتن اصول کلی و قوانین فیزیکی بودند که بر حرکت های عالم حکم می راند. به این سبب آنان فلسفه را با علم آمیختند. </span>[http://wiki.avastarco.com/index.php?title=ارسطو ارسطو]<span style="font-size: 12px;"> در قرن چهارم پیش از میلاد، نظامی برای کارکرد جهان و پدیده های آن بیان کرد که افلاکی بی تغییر و لایه لایه بر گرد زمین بود. </span>[http://wiki.avastarco.com/index.php?title=ابرخس اَبَرخُس]<span style="font-size: 12px;"> در قرن دوم پیش از میلاد، فهرستی از 850 ستاره ی رصد شده ارايه داد و نخستین ستاره ها را بر اساس روشنایی مرتب کرد که مبنای </span>[http://wiki.avastarco.com/index.php?title=قدرسنجی قدرسنجی]<span style="font-size: 12px;"> ستاره ها در نجوم شد. حدود سیصد سال بعد، در قرن دوم میلادی، منجم مصری - یونانی، </span>[http://wiki.avastarco.com/index.php?title=بطلمیوس بطلمیوس]<span style="font-size: 12px;">، مهم ترین کتاب دوران باستان را نوشت. </span>[http://wiki.avastarco.com/index.php?title=کتاب_محیطی کتاب محیطی]<span style="font-size: 12px;"> قرن ها منبع اصلی منجمان بود و </span>[http://wiki.avastarco.com/index.php?title=مدل_زمین_مرکزی مدل زمین مرکزی]<span style="font-size: 12px;"> بطلمیوس تا دوران </span>[http://wiki.avastarco.com/index.php?title=کوپرنیک کوپرنیک]<span style="font-size: 12px;">، یعنی 14 قرن، مبنای اصلی بود</span>