در حال ویرایش M46

پرش به: ناوبری، جستجو

هشدار: شما وارد نشده‌اید. نشانی آی‌پی شما برای عموم قابل مشاهده خواهد بود اگر هر تغییری ایجاد کنید. اگر وارد شوید یا یک حساب کاربری بسازید، ویرایش‌هایتان به نام کاربری‌تان نسبت داده خواهد شد، همراه با مزایای دیگر.

این ویرایش را می‌توان خنثی کرد. لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که می‌خواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثی‌سازی ویرایش را به پایان ببرید.
نسخهٔ فعلی متن شما
سطر ۹: سطر ۹:
 
   
 
   
 
M46 و [[M47]] یک جفت جذاب در آسمان زمستان را تشکیل می‌دهند؛ اما در فضای واقعی، این دو به هیچ وجه نزدیک نیستند. به نظر می‌رسد M46 دو تا سه برابر دورتر از M47 باشد. M46، 400 سال‌نوری بالای صفحه کهکشان قرار دارد و از جمله غنی‌ترین اجرام فهرست مسیه محسوب می‌شود. 186 ستاره روشن‌تر از قدر 13 در آن قرار دارد و در مجموع احتمالا حدود500 ستاره دارد. روشن ترین ستاره‌ی آن از قطر 8.7 و رده‌ی طیفی A2 است. به علاوه این خوشه شامل تعداد اندکی غول سرخ است که باعث می شود سن خوشه در حدود 500 میلیون سال پیش‌بینی شود.
 
M46 و [[M47]] یک جفت جذاب در آسمان زمستان را تشکیل می‌دهند؛ اما در فضای واقعی، این دو به هیچ وجه نزدیک نیستند. به نظر می‌رسد M46 دو تا سه برابر دورتر از M47 باشد. M46، 400 سال‌نوری بالای صفحه کهکشان قرار دارد و از جمله غنی‌ترین اجرام فهرست مسیه محسوب می‌شود. 186 ستاره روشن‌تر از قدر 13 در آن قرار دارد و در مجموع احتمالا حدود500 ستاره دارد. روشن ترین ستاره‌ی آن از قطر 8.7 و رده‌ی طیفی A2 است. به علاوه این خوشه شامل تعداد اندکی غول سرخ است که باعث می شود سن خوشه در حدود 500 میلیون سال پیش‌بینی شود.
 
+
سحابی سیاره‌نمای NGC2438 که در ناحیه‌ی شمالی M46 قرار دارد، خیلی جوانتر است و تنها در حدود 45000 سال سن دارد. بسیاری از مولفان معتقدند که NGC2438 به صورت تصادفی، درست در همان جهت M46 (و جلوی آن) قرار گرفته است. اما یک مطالعه در سال 1996 نشان داد که سرعت شعاعی سحابی در حدود 60 کیلومتر بر ثانیه و مشابه با سرعت شعاعی خوشه است؛ که به وسیله 4 ستاره‌ی روشن آن اندازه گرفته شده است. این دلیل محکمی است که سحابی را عضو فیزیکی خوشه بدانیم.
سحابی سیاره‌نمای NGC2438 که در ناحیه‌ی شمالی M46 قرار دارد، خیلی جوانتر است و تنها در حدود 45000 سال سن دارد. بسیاری از مولفان معتقدند که NGC2438 به صورت تصادفی، درست در همان جهت M46 (و جلوی آن) قرار گرفته است. اما یک مطالعه در سال 1996 نشان داد که سرعت شعاعی سحابی در حدود 60 کیلومتر بر ثانیه و مشابه با سرعت شعاعی خوشه است؛ که به وسیله 4 ستاره‌ی روشن آن اندازه گرفته شده است. این دلیل محکمی است که سحابی را عضو فیزیکی خوشه بدانیم.
 
  
 
قطر فیزیکی NGC2438 که در آسمان 66 ثانیه اندازه گرفته شده است، در حدود یک سال نوری تخمین زده می‌شود. دیوید مالین (David Malin) در یک نورگیری عمیق، وجود یک هاله کم نور را که 4 بار بزرگ‌تر است، اثبات کرد. (پدیده‌ای که برای بسیاری از سحابی‌های سیاره‌نما وجود دارد.) ظاهرا ستاره‌ی کم نور مرکزی (از قدر 17.5) قدرت تابش خود را از دست داده و دیگر غبار موجود در سحابی را یونیزه نمی‌کند. از آنجایی که نور مرئی به وسیله فرآیندهای بازترکیبی مداوم تولید می‌شود، این سحابی احتمالا تا چند هزار سال آینده، پس از مصرف شدن ذخیره‌ی گاز یونیده، ناپدید خواهد شد."<ref name="multiple2"> کتاب اطلس اجرام مسیه [http://www.ebook3000.com/Atlas-of-the-Messier-Objects--Highlights-of-the-Deep-Sky_54708.html] </ref>
 
قطر فیزیکی NGC2438 که در آسمان 66 ثانیه اندازه گرفته شده است، در حدود یک سال نوری تخمین زده می‌شود. دیوید مالین (David Malin) در یک نورگیری عمیق، وجود یک هاله کم نور را که 4 بار بزرگ‌تر است، اثبات کرد. (پدیده‌ای که برای بسیاری از سحابی‌های سیاره‌نما وجود دارد.) ظاهرا ستاره‌ی کم نور مرکزی (از قدر 17.5) قدرت تابش خود را از دست داده و دیگر غبار موجود در سحابی را یونیزه نمی‌کند. از آنجایی که نور مرئی به وسیله فرآیندهای بازترکیبی مداوم تولید می‌شود، این سحابی احتمالا تا چند هزار سال آینده، پس از مصرف شدن ذخیره‌ی گاز یونیده، ناپدید خواهد شد."<ref name="multiple2"> کتاب اطلس اجرام مسیه [http://www.ebook3000.com/Atlas-of-the-Messier-Objects--Highlights-of-the-Deep-Sky_54708.html] </ref>
سطر ۱۶: سطر ۱۵:
 
== مشاهدات ==
 
== مشاهدات ==
  
M46 در یک دوربین دوچشمی 50×10، به اندازه ی ماه کامل، به صورت تکه‌ای سجابی‌گون در قسمت شرقی M47 دیده می‌شود. یک ستاره‌ی تنها]ی جدا افتاده از خوشه[ در بخش غربی آن دیده می‌شود. منظره‌ی خوشه با شکستی‌های کوچک، بسیار تغییر می‌کند که نشان‌دهنده‌ی گروهی با بیش از 50 ستاره است.
+
M46 در یک دوربین دوچشمی 50×10، به اندازه ی ماه کامل، به صورت تکه‌ای سجابی‌گون در قسمت شرقی M47 دیده می‌شود. یک ستاره‌ی تنها]ی جدا افتاده از خوشه[ در بخش غربی آن دیده می‌شود. منظره‌ی خوشه با شکستی‌های کوچک، بسیار تغییر می‌کند که نشان‌دهنده‌ی گروهی با بیش از 50 ستاره است.
  
 
شکوه زیبای این خوشه به وسیله‌ی گشودگی‌های بزرگتر و توان تفکیک‌های بیشتر از دست خواهد رفت. چرا که ستارگان M46 به صورت جدا از هم و بدون هر گونه تراکم چیده شده‌اند. تلسکوپ‌های بزرگ‌تر یک ستاره‌ی نارنجی روشن را درست در غرب روشن‌ترین ستاره‌ی خوشه نشان می‌دهند. از میان تعداد زیاد دوتایی‌های موجود در M46، تنها دو جفت طبقه‌بندی شده‌اند: بارتون 1889(قدر 11.8/11.1 ، زاویه‌موقعیت:203 درجه) و بارتون 1891(قدر 12.2/11.9، زاویه‌موقعیت:2 درجه)، هر دو با جدایی 4.5 درجه.
 
شکوه زیبای این خوشه به وسیله‌ی گشودگی‌های بزرگتر و توان تفکیک‌های بیشتر از دست خواهد رفت. چرا که ستارگان M46 به صورت جدا از هم و بدون هر گونه تراکم چیده شده‌اند. تلسکوپ‌های بزرگ‌تر یک ستاره‌ی نارنجی روشن را درست در غرب روشن‌ترین ستاره‌ی خوشه نشان می‌دهند. از میان تعداد زیاد دوتایی‌های موجود در M46، تنها دو جفت طبقه‌بندی شده‌اند: بارتون 1889(قدر 11.8/11.1 ، زاویه‌موقعیت:203 درجه) و بارتون 1891(قدر 12.2/11.9، زاویه‌موقعیت:2 درجه)، هر دو با جدایی 4.5 درجه.

لطفاً توجه داشته‌باشید که همهٔ مشارکت‌ها در ویکی نجوم ممکن است توسط دیگر مشارکت‌کنندگان تغییر یابند، ویرایش یا حذف شوند. اگر نمی‌خواهید نوشته‌هایتان بی‌رحمانه ویرایش شوند؛ بنابراین، آنها را اینجا ارائه نکنید.
شما همچنین به ما تعهد می‌کنید که خودتان این را نوشته‌اید یا آن را از یک منبع با مالکیت عمومی یا مشابه آزاد آن برداشته‌اید (ویکی نجوم:حق تکثیر را برای جزئیات بیشتر ببینید). کارهای دارای حق تکثیر را بدون اجازه ارائه نکنید!

برای ویرایش این صفحه، لطفاً به سوال زیر پاسخ دهید (اطلاعات بیشتر):

لغو | راهنمای ویرایش‌کردن (در پنجرهٔ تازه باز می‌شود)