صورت فلکی خرگوش
صورت فلكی خرگوش با وجود ستارگان كمفروغ از صورتهای فلکی باستان آسمان محسوب میشود. این صورت فلكی نشانگر خرگوش و در واقع موجودی است كه نامش در مدارك مكتوب باستانی با كرهی ماه قرین بوده است. گفته شده كه طعمهی مورد علاقهی جبار، خرگوش بوده و به همین لحاظ این صورت فلكی در آسمان در پایین پای شكارچی قرار دارد.
ستارگان
ستارهی R خرگوشی یا ستاره سرخ آتشین بینهایت جالب است. این ستارهی نادر از نوع ستارگان كربنی خیلی سرد و در نتیجه با چهرهای بسیار سرخ است. درخشندگی آن از 8ر6 تا 5ر10 متغیر است و هر 432 روز یك بار چنین حالتی رخ میدهد و مجددا به وضع قبلی برمیگردد. وقتی كه به درخشندهترین حالت خود میرسد به رنگ سرخ مسی درمیآید. زمانی كه قدر آن ضعیفتر میشود، رنگش به قرمز خونی برمیگردد. ستارگانی چون ابطالجوزا و قلبالعقرب در مقایسه با این ستارهی رنگ پریده هستند. مشاهدهی ستارهی R خرگوشی با دوربین دوچشمی یا ترجیحا تلسكوپ كوچك ارزشمند است.
اجرام اعماق آسمان
M79 یك خوشهی كروی قدر هشتم در فاصلهی 5 درجهای جنوب، كمی به سمت غرب ستارهی بتا از این صورت فلكی قرار دارد.
منبع
كتاب صورتهای فلكی