نجوم نامرئی: تفاوت بین نسخه‌ها

از ویکی نجوم
پرش به: ناوبری، جستجو
جز (جایگزینی متن - 'ستاره‌' به 'ستاره')
سطر ۱: سطر ۱:
چشم بشر تنها گستره [[امواج الکترومغناطیس]]ی را حس می کند. برای پوشاندن گستره کامل از [[امواج رادیویی|پرتوهای رادیویی]] تا [[گاما]] [[آشکارساز]]های گوناگونی حساس به [[طول موج]] های مختلف لازم است. این جایی است که فناوری جدید قادر است پیشرفتهای جدیدی در نجوم مشاهده ای بنماید. نجوم یا همان ستارهشناسی نامرئی مستلزم فناوری هایی است که قادر است ما را به ورای محدوده های [[طول موج]] نجوم نوری ببرد.
+
چشم بشر تنها گستره [[امواج الکترومغناطیسی|امواج الکترومغناطیس]]ی را حس می کند. برای پوشاندن گستره کامل از [[امواج رادیویی|پرتوهای رادیویی]] تا [[گاما]] [[آشکارساز]]های گوناگونی حساس به [[طول موج]] های مختلف لازم است. این جایی است که فناوری جدید قادر است پیشرفتهای جدیدی در نجوم مشاهده ای بنماید. نجوم یا همان ستارهشناسی نامرئی مستلزم فناوری هایی است که قادر است ما را به ورای محدوده های [[طول موج]] نجوم نوری ببرد.
  
تجربه نجوم نامرئی نیز به شفافیت [[زمین]] که به طور موثر قسمت های عمده ای از [[طیف الکترومغناطیسی]] به خصوص نور ماورای بنفش، [[پرتو ایکس|پرتوهای ایکس]]، بعضی از طول موج های مادون قرمز و [[امواج رادیویی]] (میلیمتری) با [[طول موج]] کوتاه جذب می کند، مربوط می شود. تابش مادون قرمز ابتدا توسط بخار آب که در قسمت های پایین تر [[جو]] متمرکز است جذب می شود، پایین تر از 20 کیلومتر.
+
تجربه نجوم نامرئی نیز به شفافیت [[زمین]] که به طور موثر قسمت های عمده ای از [[طیف امواج الکترومغناطیسی|طیف الکترومغناطیسی]] به خصوص نور ماورای بنفش، [[پرتو ایکس|پرتوهای ایکس]]، بعضی از طول موج های مادون قرمز و [[امواج رادیویی]] (میلیمتری) با [[طول موج]] کوتاه جذب می کند، مربوط می شود. تابش مادون قرمز ابتدا توسط بخار آب که در قسمت های پایین تر [[جو]] متمرکز است جذب می شود، پایین تر از 20 کیلومتر.
 
(دی اکسید کربن نیز مقدار کمتری را جذب می کند.) تابشهای ماورای بنفش و [[پرتو ایکس]] ابتدا در ارتفاع بیش از 10 کیلومتر در [[یون سپهر]] جذب می شوند، در سطوح بالاتر از سطحی که هواپیما و بالن می توانند پرواز کنند. روش مشخص برای جذب جوی این است که به بالای [[جو]] برویم. این نجوم فضایی است که از راکت ها، بالن ها و هواپیماها، هم چنین اقمار مصنوعی و [[فضاپیما]]ها استفاده می کنند. بنابراین، نجوم نامرئی به دو بخش طبیعی تقسیم می شود: آنهایی که در سطح [[زمین]] و آنهایی که باید در فضا کار انجام دهند.
 
(دی اکسید کربن نیز مقدار کمتری را جذب می کند.) تابشهای ماورای بنفش و [[پرتو ایکس]] ابتدا در ارتفاع بیش از 10 کیلومتر در [[یون سپهر]] جذب می شوند، در سطوح بالاتر از سطحی که هواپیما و بالن می توانند پرواز کنند. روش مشخص برای جذب جوی این است که به بالای [[جو]] برویم. این نجوم فضایی است که از راکت ها، بالن ها و هواپیماها، هم چنین اقمار مصنوعی و [[فضاپیما]]ها استفاده می کنند. بنابراین، نجوم نامرئی به دو بخش طبیعی تقسیم می شود: آنهایی که در سطح [[زمین]] و آنهایی که باید در فضا کار انجام دهند.
  

نسخهٔ ‏۲۵ فوریهٔ ۲۰۱۳، ساعت ۱۲:۱۷

چشم بشر تنها گستره امواج الکترومغناطیسی را حس می کند. برای پوشاندن گستره کامل از پرتوهای رادیویی تا گاما آشکارسازهای گوناگونی حساس به طول موج های مختلف لازم است. این جایی است که فناوری جدید قادر است پیشرفتهای جدیدی در نجوم مشاهده ای بنماید. نجوم یا همان ستارهشناسی نامرئی مستلزم فناوری هایی است که قادر است ما را به ورای محدوده های طول موج نجوم نوری ببرد.

تجربه نجوم نامرئی نیز به شفافیت زمین که به طور موثر قسمت های عمده ای از طیف الکترومغناطیسی به خصوص نور ماورای بنفش، پرتوهای ایکس، بعضی از طول موج های مادون قرمز و امواج رادیویی (میلیمتری) با طول موج کوتاه جذب می کند، مربوط می شود. تابش مادون قرمز ابتدا توسط بخار آب که در قسمت های پایین تر جو متمرکز است جذب می شود، پایین تر از 20 کیلومتر. (دی اکسید کربن نیز مقدار کمتری را جذب می کند.) تابشهای ماورای بنفش و پرتو ایکس ابتدا در ارتفاع بیش از 10 کیلومتر در یون سپهر جذب می شوند، در سطوح بالاتر از سطحی که هواپیما و بالن می توانند پرواز کنند. روش مشخص برای جذب جوی این است که به بالای جو برویم. این نجوم فضایی است که از راکت ها، بالن ها و هواپیماها، هم چنین اقمار مصنوعی و فضاپیماها استفاده می کنند. بنابراین، نجوم نامرئی به دو بخش طبیعی تقسیم می شود: آنهایی که در سطح زمین و آنهایی که باید در فضا کار انجام دهند.

انواعی از نجوم نامرئی:

  • نجوم رادیویی از روی زمین
  • نجوم مادون قرمز متصل به زمین
  • نجوم فضایی

منبع

کتاب نجوم و اختر فیزیک مقدماتی-جلد اول/ نویسندگان:زیلیک و اسمیت/ مترجمان:دکتر جمشید قنبری و دکتر تق عدالتی/ ناشر:دانشگاه امام رضا(ع)/ چاپ سوم-1384/ صفحه 367