پروژه مارینر
برنامه فضایی مارینر یا پروژه مارینر نام یک مجموعه ۱۰ تایی از فضاپیماهای آمریکایی است که بین سالهای ۱۹۶۲ تا ۱۹۷۳ با هدف مطالعه سیارات تیر، زهره و مریخ به فضا پرتاب شدند. هفت فروند از این فضاپیماها با نامهای مارینر ٬۲ ٬۴ ٬۵ ٬۶ ٬۷ ۹ و ۱۰ ماموریت خود را با موفقیت به انجام رساندند. مارینر۱۱ و مارینر۱۲ برنامه بعدی پروژه مارینر بودند که بعد ها این دو کاوشگر تحت عنوان وویجر۱ و وویجر ۲ به پروژه وویجر تکامل یافتند. همچنین در پروژه وایکینگ و در ساخت مریخ نشین های وایکینگ۱ و وایکینگ۲ از نمونه پیشرفته تر کاوشگر مارینر۹ استفاده شد. سایر کاوشگرهای که از مارینرها اقتباس شدند،کاوشگر ماژلان که در سال ۱۹۸۹ برای نقشه برداری از سطح زهره پرتاب شد و هم چنین کاوشگر گالیله که برای مطالعه مشتری پرتاب شد، می باشند. نسل جدید از کاوشگرهای مارینر که به مارینر مارک ۲ معروف بودند در نهایت منجر به ساخت و پرتاب کاوشگر کاسینی-هویگنس برای بررسی زحل و اقمار آن در سال ۱۹۹۷ شد.
محتویات
مارینر۱
مارینر۱ اولین کاوشگر از سری مارینر بود که در سال ۱۹۶۲ برای مطالعه سیاره زهره پرتاب شد اما بعد از پرتاب رچار آسیب شد و این ماموریت به موفقیتی دست پیدا نکرد.
مارینر۲
این کاوشگر نخستین فضاپیمای موفق برنامه مارینر ناسا محسوب میشود و در تاریخ ۲۷ اوت ۱۹۶۲ پرتاب شد. مارینر پس از ۱۰۸ روز به ناهید رسید و به این ترتیب نخستین کاوشگر فضایی شد که به سیاره های دیگر میرسد.این ماشین ۲۰۰ کیلوگرمی، شش وسیله تحقیقاتی را با خود به همراه داشت که شامل یک رادیوی دوطرفه، یک سیستم جذب انرژی خورشیدی و چندین دستگاه چندکاره الکتریکی و مکانیکی میشد. گرچه برخی از دستگاههای مارینر در طول سفر با اختلال مواجه شدند و یکی از باطریهای خورشیدی آن از کار افتاد، اطلاعات ارزشمندی را درباره ناهید مخابره کرد و به وسیله رادیومترهای مایکروویو و مادون قرمز خود، دمای سطح این سیاره را ۴۲۵ درجه سانتیگراد تخمین زد.
مارینر۳
مارینر ۳ در ۵ نوامبر سال ۱۹۶۴ به منظور مطالعه سیاره مریخ از پایگاه فضایی کیپ کارناورال به فضا پرتاب شد اما بر اثر پاره ای از مشکلات فنی این ماموریت به موفقیتی دست پیدا نکرد و مارینر ۳ به مریخ نرسید.
مارینر۴
سه هفته بعد از پرتاب مارینر۳، مارینر ۴ به منظور مطالعه و عکس برداری از سطح مریخ به فضا پرتاب شد. مارینر۴ اولین کاوشگری بود که توانست با نزدیک شدن به مریخ از سطح آن عکاسی کند.
مارینر۵
مارینر ۵ یکی دیگر از فضاپیماهای برنامه مارینر است. این فضاپیما به عنوان پشتیبان مارینر ۴ ساخته شد. ولی با موفق شدن مارینر ۴ در رسیدن به مریخ تغییراتی در آن انجام گرفت و راهی زهره گردید. این فضاپیما در ۱۴ ژوئن، ۱۹۶۷ از ایستگاه نیروی هوایی کیپ کاناورال سفر خود را آغاز نمود. و در اکتبر همان سال به مدار ۳۹۹۰ کیلومتری زهره رسید.
مارینر۶ و مارینر۷
مارینر ۶ و مارینر۷ اولین کاوگشرهای دوبلی بودند که به سمت مریخ پرتاب شدند.این ماموریت ها در سال ۱۹۶۹ انجام شد.
مارینر۸
مارینر ۸ و مارینر ۹ بعنوان دو کاوشگر خواهر شناخته می شدند.اما مارینر ۹ یک ماموریت ناموفق از سری مارینر بود.
مارینر۹
مارینر ۹ نهمین کاوشگر در بین سری ۱۰ کاوشگر مارینر ایالات متحده آمریکا بود که در ماه مه سال ۱۹۷۱ میلادی از زمین به سمت سیاره مریخ پرتاب شد و در ماه نوامبر همان سال به آن سیاره رسید. این کاوشگر پس از قرار گرفتن در مدار این سیاره و چرخش به دور آن، عکسهای پرشماری از مریخ گرفت و نخستین قمر مصنوعی شد که در مدار سیارهای به غیر از زمین، قرار گرفت.
مارینر۱۰
مارینر ۱۰ به بررسی سیارات تیر و زهره پرداخت. این فضاپیما پس از بررسی دمای سطحی زهره، به کمک نیروی گرانشی آن به عنوان اولین فضاپیمای بررسی تیر به سوی آن رهسپار شد. مارینر ۱۰ برای اولین بار به وسایل عکسبرداری مجهز شده بود.
منبع
ویکیپدیا انگلیسی
ویکیپدیا فارسی