در حال ویرایش دوتایی اخترسنجی
هشدار: شما وارد نشده‌اید. نشانی آی‌پی شما برای عموم قابل مشاهده خواهد بود اگر هر تغییری ایجاد کنید. اگر وارد شوید یا یک حساب کاربری بسازید، ویرایش‌هایتان به نام کاربری‌تان نسبت داده خواهد شد، همراه با مزایای دیگر.
این ویرایش را می‌توان خنثی کرد.
لطفاً تفاوت زیر را بررسی کنید تا تأیید کنید که این چیزی است که می‌خواهید انجام دهید، سپس تغییرات زیر را ذخیره کنید تا خنثی‌سازی ویرایش را به پایان ببرید.
| نسخهٔ فعلی | متن شما | ||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
یک [[ستاره دوتایی]] که همدمش دیده نمی شود ، ولی از رفتار نامنظم حرکت خاص آن ، به وجود همدم پی برده می شود. <ref>نجوم به زبان ساده / نوشته مایردگانی / ترجمه محمدرضا خواجه پور</ref> | یک [[ستاره دوتایی]] که همدمش دیده نمی شود ، ولی از رفتار نامنظم حرکت خاص آن ، به وجود همدم پی برده می شود. <ref>نجوم به زبان ساده / نوشته مایردگانی / ترجمه محمدرضا خواجه پور</ref> | ||
| − | ستارهشناسان بعضی از | + | ستارهشناسان بعضی از ستارهها را کشف کردند که در ظاهر اطراف فضای خالی در گردش هستند. ستاره های دوتایی نجوم سنجی ستاره های نسبتا نزدیکی هستند که اطراف یک نقطه در فضا، در حالی که ستاره همدم قابل مشاهده نیست؛ تلو تلو میخورند. طبقه محاسبات مورد استفاده برای دوتایی های معمولی می‌توان وجود جرم همدم گمشده را استنباط کرد. ستاره همدم می‌تواند بسیار تاریک و کم نور باشد، به طوریکه که به وسیله نور ستاره اولی غیر قابل کشف و پوشیده است، یا همدم می‌تواند شی ای با تشعشع الکترمغناطیس ناچیز یا بدون تابش مانند ستاره نوترونی باشد. |
مکان ستاره مرئی با توجه به تاثیرات گرانشی همدم خود به دقت شناسایی می شود. موقعیت ستاره نسبت به ستاره های دور مدام اندازه‌گیری می شود سپس تغییرات دوره‌ا‌ی مکان ستاره بررسی می شود. بطور معمول این نوع اندازه‌گیری تنها برای ستاره های نزدیک تا فاصله 10 پارسک انجام می شود. ستاره های نزدیک معمولا سرعت بالایی دارند، بنابراین دوتایی های اخترسنجی به صورت مدار سینوسی در آسمان حرکت می کنند. | مکان ستاره مرئی با توجه به تاثیرات گرانشی همدم خود به دقت شناسایی می شود. موقعیت ستاره نسبت به ستاره های دور مدام اندازه‌گیری می شود سپس تغییرات دوره‌ا‌ی مکان ستاره بررسی می شود. بطور معمول این نوع اندازه‌گیری تنها برای ستاره های نزدیک تا فاصله 10 پارسک انجام می شود. ستاره های نزدیک معمولا سرعت بالایی دارند، بنابراین دوتایی های اخترسنجی به صورت مدار سینوسی در آسمان حرکت می کنند. | ||
