شعاع شوارتزشیلد: تفاوت بین نسخه‌ها

از ویکی نجوم
پرش به: ناوبری، جستجو
جز (جایگزینی متن - 'می توان' به 'می‌توان')
 
(۲۱ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
در سال 1966 اخترشناس آلمانی، کارل شوارز شیلد، راه حلی برای نظریه [[نسبیت عام]]  [[انیشتین]] پیدا کرد که نشان دهنده [[سیاهچاله]] ای کروی بود.کار شوارزشیلد پیچیدگی خارق العاده ای از نسبیت عام را آشکار ساخت.او نشان داد که اگر جرم [[ستاره]] ای در نقطه ای بسیار کوچک متمرکز شود، میدان گرانش در سطح ستاره چنان قوی میشود که حتی نورنیز نمیتواند از آن بگریزد.این همان چیزی است که ما سیاهچاله مینامیم، منطقه ای از فضا زمان با مرزی که "افق اتفاق" یا "افق رویداد" نامیده میشود که هیچ چیز، ازجمله نور نمیتواند از آن بگریزد و به مشاهده کننده ای در دوردست برسد.
+
== پیشینه و کشف ==
 +
[[پرونده:2c25px-Schwarzschild.jpg|[[کارل شوارتزشیلد]]|چپ|قاب]]
  
برای مدتهای طولانی اغلب فیزیکدانان، از جمله انیشتین، بعید میدانستند که چنان تمرکز عظیمی از ماده بتواند در کیهان واقعی اتفاق بیتد و وجود پیدا کند.اما اکنون ما میدانیم زمانی که یک ستاره بسیار سنگین و بدون چرخش، صرف نظر از پیچیدگی شکل و ساختار درونی اش، سوخت هسته ای اش را به پایان میرساند، دچار رمبش میشود و به درون خود فرو میریزد و یک سیاهچاله گرد شوارزشیلدی به وجود می آید.شعاع (R) افق رویداد سیاهچاله فقط به جرم بستگی دارد و به وسیله معادله زیر نشان داده میشود:
+
برای مدت های طولانی اغلب فیزیکدانان، از جمله [[آلبرت اینشتین|انیشتین]] ، بعید می دانستند که چنان تمرکز عظیمی از ماده بتواند در کیهان واقعی اتفاق بیفتد و وجود پیدا کند.اما اکنون ما می دانیم زمانی که یک [[ستاره]] بسیار سنگین و بدون چرخش، صرف نظر از پیچیدگی شکل و ساختار درونی اش، سوخت هسته ای اش را به پایان میرساند، دچار [[رمبش]] می‌شود و به درون خود فرو میریزد و یک [[سیاهچاله]] گرد شوارزشیلدی به وجود می آید.
  
 +
== معادله==
  
[[File:فرمول.gif|thumb||وسط]]
+
شعاع (R) [[افق رویداد]] [[سیاهچاله]] فقط به جرم بستگی دارد
  
 +
و به وسیله معادله زیر نشان داده می‌شود:
  
که در آن علامت (C) نشاندهنده سرعت نور، (G)ضریب ثابت نیوتون و (M) جرم سیاهچاله است. برای مثال، شعاع سیاهچاله ای به جرم خورشید فقط دو مایل (یا حدود 3700 متر) میباشد.
+
 
 +
[[پرونده:فرمول.gif||وسط|]]
 +
 
 +
 
 +
که در آن علامت (C) نشان دهنده [[سرعت نور]]، (G)[[ثابت گرانش|ضریب ثابت گرانش]] و (M) [[جرم]] [[سیاهچاله]] است. برای مثال، شعاع سیاهچاله ای به [[جرم]] [[خورشید]] فقط دو مایل (یا حدود 3700 متر) می‌باشد.
 +
 
 +
== تعریف افق رویداد در متریک شوارتزشیلد ==
 +
در متریک شوارتز شیلد [[افق رویداد]] منطقه ای در اطراف سیاهچاله های شوارتز شیلد است که خود جزئی از شعاع شوارتز شیلد است و [[نور]] نمی‌تواند از آن بگریزد . اما خواص [[سیاهچاله]] های شوارتز شیلد به این صورت است که این سیاهچاله بار ندارد و [[اسپین]] و چرخش هم ندارند . دو سیاهچاله ی شوارتز تنها در یک صورت قابل تشخیص از یکدیگر هستند و آن هم''' جرمشان''' است .
 +
[[پرونده:1143-20.JPG||وسط]]
 +
 
 +
اما باید بدانیم که سیاهچاله ها را تنها با راه حل های شوارتز شیلد توصیف نمی کنند .
 +
 
 +
در سال 1963 زمانی که روی پی کر استرالیایی بروی مسائلی که تا آن زمان برای [[سیاهچاله]] کشف نشده بودند کار می کرد به طور غیرمنتظره به پاسخی رسید که یک سیاهچاله را با[[ تکانه زاویه ای]] یا همان [[اسپین]] شرح می داد . همانطور که در سیاهچاله های شوارتزشیلد گفته شد آنها دارای چرخش نیستند ولی سیاهچاله های کر چرخش نیز دارند . در این سیاهچاله ها  ارگوسفر یک شکل غیر عادی دارد و این خاصیت در افق رویداد و قطب ها نیز حس می شود و معادل شعاع سیاهچاله های شوارتز شیلد وابسته به [[جرم]] آن کشش دارد.
 +
 +
 
 +
 
 +
 
 +
 
 +
 
 +
 
 +
== متریک ==
 +
[[متریک شوارتزشیلد]] (به انگلیسی: Schwarzschild metric) اولین و مهم‌ترین جواب دقیق معادلات میدان اینشتین است که در سال ۱۹۱۶ (میلادی) که توسط کارل شوارتزشیلد پیدا شد.
 +
 
 +
 
 +
این جواب، متریک فضازمان است حول یک [[جرم]] m با تقارن کروی که ممکن است خود این [[جرم]] توسط یک توزیع جرم با تقارن کروی که به فاصله‌ای از آن قرار دارد احاطه شده باشد. متریک شوارتزشیلد تنها قادر است محیط بیرونی یک جسم گرانشی را مورد بررسی و توصیف قرار دهد. برای بررسی نواحی جرم دار (درون [[ستاره]] ای) به متریک تولمن-اوپنهایمر-ولکوف خواهیم رسید.
 +
 
 +
اگر [[پرونده:3ced5ef31b17e9e7f95a8048aebcebd3.png]] مختصات قطبی معمولی باشند، متریک شوارتزشیلد را به صورت زیر می‌توان نمایش داد:
 +
 
 +
[[پرونده:Ce458d1417559585e4c4dfefd4f372dc.png||وسط|]]
 +
 
 +
 
 +
 
 +
== جستار های وابسته==
 +
* [[افق رویداد]]
  
 
[[رده:اخترفیزیک]]
 
[[رده:اخترفیزیک]]
  
 +
==منبع==
 +
کتاب کیهان در پوست گردو / نویسنده:استفن هاوکینگ / مترجم:محمد قصاع / انتشارات آستان قدس رضوی / چاپ سوم، 1388 / صفحه 117
  
==منابع==
 
  
کتاب کیهان در پوست گردو،    نویسنده:استفن هاوکینگ، مترجم:محمد قصاع،    انتشارات آستان قدس رضوی
+
مقاله منتشر شده به قلم امیر سجاد رضایی

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ ژانویهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۱۴:۵۶

پیشینه و کشف[ویرایش]

برای مدت های طولانی اغلب فیزیکدانان، از جمله انیشتین ، بعید می دانستند که چنان تمرکز عظیمی از ماده بتواند در کیهان واقعی اتفاق بیفتد و وجود پیدا کند.اما اکنون ما می دانیم زمانی که یک ستاره بسیار سنگین و بدون چرخش، صرف نظر از پیچیدگی شکل و ساختار درونی اش، سوخت هسته ای اش را به پایان میرساند، دچار رمبش می‌شود و به درون خود فرو میریزد و یک سیاهچاله گرد شوارزشیلدی به وجود می آید.

معادله[ویرایش]

شعاع (R) افق رویداد سیاهچاله فقط به جرم بستگی دارد

و به وسیله معادله زیر نشان داده می‌شود:



که در آن علامت (C) نشان دهنده سرعت نور، (G)ضریب ثابت گرانش و (M) جرم سیاهچاله است. برای مثال، شعاع سیاهچاله ای به جرم خورشید فقط دو مایل (یا حدود 3700 متر) می‌باشد.

تعریف افق رویداد در متریک شوارتزشیلد[ویرایش]

در متریک شوارتز شیلد افق رویداد منطقه ای در اطراف سیاهچاله های شوارتز شیلد است که خود جزئی از شعاع شوارتز شیلد است و نور نمی‌تواند از آن بگریزد . اما خواص سیاهچاله های شوارتز شیلد به این صورت است که این سیاهچاله بار ندارد و اسپین و چرخش هم ندارند . دو سیاهچاله ی شوارتز تنها در یک صورت قابل تشخیص از یکدیگر هستند و آن هم جرمشان است .

1143-20.JPG

اما باید بدانیم که سیاهچاله ها را تنها با راه حل های شوارتز شیلد توصیف نمی کنند .

در سال 1963 زمانی که روی پی کر استرالیایی بروی مسائلی که تا آن زمان برای سیاهچاله کشف نشده بودند کار می کرد به طور غیرمنتظره به پاسخی رسید که یک سیاهچاله را باتکانه زاویه ای یا همان اسپین شرح می داد . همانطور که در سیاهچاله های شوارتزشیلد گفته شد آنها دارای چرخش نیستند ولی سیاهچاله های کر چرخش نیز دارند . در این سیاهچاله ها ارگوسفر یک شکل غیر عادی دارد و این خاصیت در افق رویداد و قطب ها نیز حس می شود و معادل شعاع سیاهچاله های شوارتز شیلد وابسته به جرم آن کشش دارد.




متریک[ویرایش]

متریک شوارتزشیلد (به انگلیسی: Schwarzschild metric) اولین و مهم‌ترین جواب دقیق معادلات میدان اینشتین است که در سال ۱۹۱۶ (میلادی) که توسط کارل شوارتزشیلد پیدا شد.


این جواب، متریک فضازمان است حول یک جرم m با تقارن کروی که ممکن است خود این جرم توسط یک توزیع جرم با تقارن کروی که به فاصله‌ای از آن قرار دارد احاطه شده باشد. متریک شوارتزشیلد تنها قادر است محیط بیرونی یک جسم گرانشی را مورد بررسی و توصیف قرار دهد. برای بررسی نواحی جرم دار (درون ستاره ای) به متریک تولمن-اوپنهایمر-ولکوف خواهیم رسید.

اگر 3ced5ef31b17e9e7f95a8048aebcebd3.png مختصات قطبی معمولی باشند، متریک شوارتزشیلد را به صورت زیر می‌توان نمایش داد:

Ce458d1417559585e4c4dfefd4f372dc.png


جستار های وابسته[ویرایش]

منبع[ویرایش]

کتاب کیهان در پوست گردو / نویسنده:استفن هاوکینگ / مترجم:محمد قصاع / انتشارات آستان قدس رضوی / چاپ سوم، 1388 / صفحه 117


مقاله منتشر شده به قلم امیر سجاد رضایی