عناصر مداری: تفاوت بین نسخه‌ها
Shariatzadeh (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای جدید حاوی 'در ابتدا خط مشترک بین صفحه مدار (صفحه x-y دستگاه perifocal) و صفحه استوای سماوی (دستگاه...' ایجاد کرد) |
Shariatzadeh (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | در ابتدا خط مشترک بین صفحه مدار (صفحه x-y دستگاه perifocal) و صفحه استوای سماوی (دستگاه مختصات لخت زمین مرکز – استوایی (ECEF)) را می یابیم. این خط ، خط گره (node line) نام دارد و دو نقطه ای از مدار که بر روی این خط واقع هستند ، نقاط گره نام دارند . گره ای که ماهواره پس از عبور از آن به بالای استوا منتقل می شود را گره صعودی(ascending node) و گره ای که ماهواره پس از عبور از آن به پایین استوا منتقل می شود را گره نزولی(descending node) می نامند . | + | [[رده:مکانیک سماوی]] |
| + | |||
| + | در ابتدا خط مشترک بین صفحه مدار (صفحه x-y [[دستگاه perifocal]]) و صفحه استوای سماوی (صفحه X-Y [[دستگاه مختصات لخت زمین مرکز – استوایی (ECEF)]]) را می یابیم. این خط ، خط گره (node line) نام دارد و دو نقطه ای از مدار که بر روی این خط واقع هستند ، نقاط گره نام دارند . گره ای که ماهواره پس از عبور از آن به بالای استوا منتقل می شود را [[گره صعودی]](ascending node) و گره ای که ماهواره پس از عبور از آن به پایین استوا منتقل می شود را [[گره نزولی]](descending node) می نامند . | ||
بردار گره صعودی را برداری تعریف می کنیم که ابتدای آن بر مرکز دستگاه مختصات لخت زمین مرکز – استوایی (ECEF) واقع شده و از گره صعودی می گذرد و آن را با N نشان می دهیم . زاویه ی بین جهت مثبت محور X و بردار N را به عنوان اولین پارامتر مداری با Ω نشان داده و طول گره صعودی می نامیم . این زاویه می تواند مقادیر بین 0˚ تا 360˚ را اتخاذ کند . | بردار گره صعودی را برداری تعریف می کنیم که ابتدای آن بر مرکز دستگاه مختصات لخت زمین مرکز – استوایی (ECEF) واقع شده و از گره صعودی می گذرد و آن را با N نشان می دهیم . زاویه ی بین جهت مثبت محور X و بردار N را به عنوان اولین پارامتر مداری با Ω نشان داده و طول گره صعودی می نامیم . این زاویه می تواند مقادیر بین 0˚ تا 360˚ را اتخاذ کند . | ||
| سطر ۷: | سطر ۹: | ||
برای مشخص کردن حضیض مدار از ω یا طول حضیض (argument of perigee) استفاده می کنیم . که زاویه بین بردار گره صعودی و بردار خروج از مرکز است و روی صفحه مداری اندازه گیری می شود . این زاویه می تواند مقادیر بین 0˚ تا 360˚ را اتخاذ کند . | برای مشخص کردن حضیض مدار از ω یا طول حضیض (argument of perigee) استفاده می کنیم . که زاویه بین بردار گره صعودی و بردار خروج از مرکز است و روی صفحه مداری اندازه گیری می شود . این زاویه می تواند مقادیر بین 0˚ تا 360˚ را اتخاذ کند . | ||
| − | سه زاویه ذکر شده در بالا را زوایای اویلر نیز می نامند که جهت گیری مدار در فضا را مشخص می کنند . با استفاده از تکانه زاویه ای و خروج از مرکز نیز نوع مدار مشخص می شود . مجموعه این پنج پارامتر راعناصر مداری یا پارامتر های مداری می نامند . | + | سه زاویه ذکر شده در بالا را [[زوایای اویلر]]مدار نیز می نامند که جهت گیری [[مدار]] در فضا را مشخص می کنند . با استفاده از [[تکانه زاویه ای]] و [[خروج از مرکز]] نیز نوع مدار مشخص می شود . مجموعه این پنج پارامتر راعناصر مداری یا پارامتر های مداری می نامند . |
| − | به یک پارامتر دیگر برای مشخص کردن مکان ماهواره در مدار نیز نیازمندیم که معمولا از آنومالی واقعی (θ) و یا مدت زمان گذشته از حضیض استفاده می کنیم . | + | به یک پارامتر دیگر برای مشخص کردن مکان ماهواره در مدار نیز نیازمندیم که معمولا از [[آنومالی واقعی]] (θ) و یا مدت زمان گذشته از [[حضیض]] استفاده می کنیم . |
به شکل زیر توجه کنید : | به شکل زیر توجه کنید : | ||
[[پرونده:anasor.png]] | [[پرونده:anasor.png]] | ||
نسخهٔ ۱۲ آوریل ۲۰۱۲، ساعت ۱۲:۲۹
در ابتدا خط مشترک بین صفحه مدار (صفحه x-y دستگاه perifocal) و صفحه استوای سماوی (صفحه X-Y دستگاه مختصات لخت زمین مرکز – استوایی (ECEF)) را می یابیم. این خط ، خط گره (node line) نام دارد و دو نقطه ای از مدار که بر روی این خط واقع هستند ، نقاط گره نام دارند . گره ای که ماهواره پس از عبور از آن به بالای استوا منتقل می شود را گره صعودی(ascending node) و گره ای که ماهواره پس از عبور از آن به پایین استوا منتقل می شود را گره نزولی(descending node) می نامند .
بردار گره صعودی را برداری تعریف می کنیم که ابتدای آن بر مرکز دستگاه مختصات لخت زمین مرکز – استوایی (ECEF) واقع شده و از گره صعودی می گذرد و آن را با N نشان می دهیم . زاویه ی بین جهت مثبت محور X و بردار N را به عنوان اولین پارامتر مداری با Ω نشان داده و طول گره صعودی می نامیم . این زاویه می تواند مقادیر بین 0˚ تا 360˚ را اتخاذ کند .
دومین پارامتر مداری را با i نشان داده و میل مداری (inclination) می نامیم ، که زاویه بین صفحه استوا و صفحه مداری می باشد . این زاویه طبق قانون دست راست به دست می آید ، به این گونه که در جهت پادساعتگرد از صفحه استوا تا صفحه مداری اندازه گیری می شود . همچنین این زاویه برابر است با زاویه راستای عمود بر صفحه مداری یعنی راستای بردار تکانه زاویه ای تا محور Z . این زاویه می تواند مقادیر بین 0˚ تا 180˚ را داشته باشد .
برای مشخص کردن حضیض مدار از ω یا طول حضیض (argument of perigee) استفاده می کنیم . که زاویه بین بردار گره صعودی و بردار خروج از مرکز است و روی صفحه مداری اندازه گیری می شود . این زاویه می تواند مقادیر بین 0˚ تا 360˚ را اتخاذ کند .
سه زاویه ذکر شده در بالا را زوایای اویلرمدار نیز می نامند که جهت گیری مدار در فضا را مشخص می کنند . با استفاده از تکانه زاویه ای و خروج از مرکز نیز نوع مدار مشخص می شود . مجموعه این پنج پارامتر راعناصر مداری یا پارامتر های مداری می نامند . به یک پارامتر دیگر برای مشخص کردن مکان ماهواره در مدار نیز نیازمندیم که معمولا از آنومالی واقعی (θ) و یا مدت زمان گذشته از حضیض استفاده می کنیم .
به شکل زیر توجه کنید :
