پروژه مرکوری
پروژه مرکوری اولین پروژه فضایی سرنشین دار ایالت متحده است که در حد فاصل سال های 1959 تا 1963 با دو هدف بردن انسان در مدار زمین و کسب اولین ها و پیروزی در مسابقه فضایی بر اتحاد جماهیر شوروی انجام شد.این پروژه در هدف اول موفق و در هدف دوم نا موفق بود. در اولین ماموریت سرنشین دار مرکوری در 5 می 1959 آلن شپرد در حالی به عنوان اولین انسان امریکایی در فضا پرواز کرد که یک ماه قبل تر یوری گاگارین در پرواز تاریخی خود به عنوان اولین انسان در فضا به پرواز در آمد.در 20 فوریه 1962 جان گلن بعد از یوری گاگارین و تیتوف به عنوان اولین امریکایی و سومین شخصی که در مدار زمین به پروزا در آمد لقب گرفت و این از دیگر دستاورد های پروژه مرکوری برای ایالات متحده بود. این پروژه شامل بیست پرواز بدون سرنشین و دو پرواز زیرمداری سرنشین دار و چهار پرواز مداری سرنشین دار بود.برنامه ریزی و پژوهش های اولیه این پروژه توسط کمیته ملی مشاوران هوانوردی امریکا (به انگلیسی: National Advisory Committee for Aeronautics) انجام شد و به طور رسمی توسط جانشین آن ، ناسا ادامه یافت.پروژه مرکوری گام اول در رسیدن به ماه در برنامه فضایی امریکا بود که بعد ها توسط پروژه جمینای ادامه و در پروژه آپولو تحقق یافت.
محتویات
اهداف[ویرایش]
هدف از این برنامه پرواز سرنشین دار به مدار زمین و بررسی توانایی فضانوردان در شرایط بی وزنی و سالم نشاندن فضانورد و فضاپیما به زمین بود.هدف دیگر امریکایی ها پیشی گرفتن از اتحاد جماهیر شوروی در مسابقه فضایی و ثبت اولین ها در تاریخ فضا بود.هدف دوم هرگز محقق نشد و در پروژه مرکوری امریکایی ها به رقیبشان باختند اما هدف اول آنها همانطور که می خواستند پیش رفت.
موشک پرتاب[ویرایش]
پروژه مرکوری از سه موشک برای پرتاب استفاده کرد:
موشک لیتل جو به ارتفاع 55 فوت : جهت خارج شدن از جو زمین و تست ارتفاع گرفتن.
در کل هشت پرواز با این موشک انجام شد که شش پرواز بدون سرنشین انجام گرفت و 2 پرواز دیگر با خود دو شامپانزه را به عنوان سرنشین و برای تست به فضا برد. از لحاظ تئوری این موشک ها میتوانستند تا ارتفاع 161 کیومتری پرواز کنند.
موشک رد استون به ارتفاع 83 فوت : موشک یک مرحله ای برای پرواز زیر مداری.چهار پرواز بدون سرنشین که یکی از آنها با خود یک شامپانزه را حمل می کرد توسط این موشک انجام شد. هم چنین برای اولین پرواز های سرنشین دار دو بار دیگر از این موشک های استفاده شد.
موشک اطلس به ارتفاع 94 فوت : یک موشک دو مرحله ای و برای پرواز های سرنشین دار مداری. ابتدا این موشک در شش پواز آزمایشی بدون سرنشین که چهار تای آنها پرواز زیر مداری و دو پرواز مداری که یکی از آن ها با خود شامپانزه حمل می کرد ، استفاده شد. پس از آن در چهار پرواز سرنشین دار مداری استفاده شد.
فضانوردان[ویرایش]
اولین فضا نوردان امریکایی از بین 110 خبان نظامی انتخاب شدند. پس گذراندن سخت ترین تست های فیزیکی ، پزشکی و روانی در نهایت هفت تن از این 110 نفر به عنوان فضانوردان پروژه مرکوری انتخاب شدند که به هفت مرکوری معروف بودند .این فضانوردان به یک باره به اوج شهرت رسیدند . رسانه های امریکائی تمام فعالیت های آنها را زیر نظر داشتند و کوچک ترین حرکت آنها از چشم خبرنگاران دور نمی ماند.
آلن شپرد(1998-1923)اولین امریکایی در فضا
گاس گریسوم(1967-1926)21 ژوئیه 1961 به فضا رفت و در پروژه آپولو 1 جان خود را ازدست داد.
جان گلن(متولد1921) اولین امریکایی که در مدار زمین قرار گرفت ، 20 فوریه 1962
مالکولم کارپنتر(متولد1925) 15 مه 1962 به فضا رفت.
والی شیرا(2007-1923) 3 اکتبر 1962 به فضا رفت.
گوردو کوپر(2004-1927)15 مه 1963 به فضا رفت.
دیک اسلایتون(1993-1924) در سال 1975 در پروژه آزمایشی آپولو–سایوز شرکت کرد.
منبع[ویرایش]
ویکیپدیا انگلیسی