M15: تفاوت بین نسخه‌ها
هانيه اميري (بحث | مشارکت‌ها) |
هانيه اميري (بحث | مشارکت‌ها) |
||
| سطر ۲: | سطر ۲: | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | + | {{-}} | |
== مشخصات == | == مشخصات == | ||
نسخهٔ ۱۶ مهٔ ۲۰۱۳، ساعت ۰۷:۴۴
مشخصات
M15 با قطری معادل 175 سال نوری در فاصله تقریبی 33600 سال نوری از زمین قرار گرفته است. قدر مطلقی برابر با 9.2- دارد، که این به معنای مجموع درخششی معادل 360000 برابر خورشید است. مسیه 15 یکی از متراکم‌ترین خوشه های کروی شناخته شده در کهکشان راه شیری است. هسته‌ی آن تحت انقباضی که به عنوان فروپاشی هسته شناخته می شود قرار گرفته است و دارای یک نقطه اوج تراکم مرکزی است با تعداد بیشماری از ستارگانی که دور چیزی را احاطه کرده‌اند که ممکن است یک سیاهچاله مرکزی باشد.
این خوشه بعنوان اقامتگاهی برای بیش از 100000 ستاره، بدلیل برخورداری از تعداد قابل توجهی از ستارگان متغییر (112) و تپ اخترها (8) قابل توجه است، از جمله یک سیستم دوتایی ستاره‌ی نوترونی بنام M15 C. مسیه 15 همچنین شامل پیز1 است، اولین سحابی سیاره نمایی که بسال 1928 در یک خوشه ی کروی کشف شد. از آن زمان فقط سه مورد دیگر درون خوشه های کروی یافت شدند.
M15 با قدر 6.2، در شرایط خوب به آستانه بینایی چشم غیرمسلح می‌رسد و با دوربین دوچشمی یا تلسکوپی کوچک میتوان آن را به صورت ستاره‌ی تار و مبهمی رصد کرد. تلسکوپ‌هایی با دهانه‌ی بزرگتر (حداقل قطر 6 اینچ/150 سانتیمتر) شروع به نمایان ساختن ستارگان منفرد خواهند کرد، که درخشان‌ترین آنها از قدر 12.6+ است. این خوشه در اندازه 18 دقیقه قوس دیده می‌شود.<ref name="multiple">ویکی پدیای انگلیسی [۲] </ref>
منابع اشعه ایکس
ماهواره‌ی زمین-گرد یوهیورو و رصدخانه اشعه ایکس چاندارا دو منبع درخشان اشعه‌ی ایکس را در این خوشه شناسایی کرده اند: مسیه 15 ایکس-1 (4U 2129+12) و مسیه 15 ایکس-2. بنظر می‌رسد مورد اول اولین منبع اخترفیزیکی اشعه‌ی ایکس آشکار شده در اسب بالدار باشد.<ref name="multiple">ویکی پدیای انگلیسی [۳] </ref>
منابع
<references />
