صورت فلکی سیاهگوش
این صورت فلکی در سال 1687 به وسیله ی یوهانس هولیوس به وجود آمد ، تا قسمت های خالی جنوب غرب دب اکبر و صورت فلکی مجاور آن یعنی شیر کوچک را که هم زمان برای آن نقشه تهیه می نمود، بپوشاند. او ستارگان ضعیف آن منطقه را وقتی معرفی کرد که نوشت: اگر بخواهیم آن ها را رصد کنیم باید چشمانی همچون سیاهگوش داشته باشیم و به همین لحاظ این مجموعه نام سیاهگوش یا گربه ی وحشی آسمان شب را به خود گرفت. هرچند که صورت فلکی سیاهگوش منطقه ی وسیعی از آسمان را میپوشاند اما دارای اجرام عمقی کمتری است که بتوان با تلسکوپ های آماتوری آن ها را دید. یکی از درخشنده ترین آن ها ستاره ی شماره 10 دب اکبر است که در کاتالوگ منتشر شده به وسیله ی جان فلامستید (John Flamsteed) در سال 1725 از آن به عنوان ستاره ای از صورت فلکی دب اکبر نام برده شده.
ستاره ها[ویرایش]
ستاره آلفا سیاهگوش دارای طیف K7 III با قدر 1.3 و فاصله 165 سال نوری است. ستاره 38 سیاهگوش، دومین ستاره درخشان از نوع F5 V و قدر 4 به فاصله 46 سال نوری میباشد.
اجرام عمق[ویرایش]
NGC 2683 یک کهکشان مارپیچی قدر 10 است که ما آن را در لبه این صورت فلکی می بینیم.
منبع[ویرایش]
کتاب صورت های فلکی
| صور فلکی امروزی |
| آبمار • آتشدان • ارابهران • اژدها • اسب بالدار • اسب کوچک • اسکنه • آفتابپرست • بادبان • بزغاله • برساووش • بره • پیاله • پیکان • تاج جنوبی • اکلیل شمالی • تازیها • ترازو • تکشاخ • تلسکوپ • تلمبه • تور • توکان • جوی • چلپاسه • چلیپا • خرچنگ • خرس بزرگ • خرس کوچک • خرگوش • درنا • دلفین • دلو • دوپرگار • دوپیکر • دوشیزه • ذات الکرسی • روباه • زانو زده • زرافه • آندرومدا • ساعت • سپر • سکستان • سگ بزرگ • سگ کوچک • سنگتراش • سهپایه • سهسو • سیاهگوش • سیمرغ • شاهتخته • جبار • شلیاق • اسد • شیر کوچک • طاووس • عقاب • قطبنما • قنطورس • قیفاووس • کبوتر • کژدم • کشتیدم • کلاغ • کمان • کوره • کوهمیز • گاو • گاوران • گرگ • گونیا • گیسو • مار • مار باریک • مارافسای • ماکیان • حوت • ماهی پرنده • ماهی جنوبی • ماهی زرین • مثلث جنوبی • مرغ بهشتی • مگس جنوبی • میکروسکوپ • نهنگ • هشتک • هندی
|
